ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ


powered by Agones.gr - Stoixima

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Θρακιώτες, πρόσκοποι και παιδιά με σύνδρομο Down για κάλαντα στον Μητσοτάκη


Ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τους υποδέχθηκε το πρωί παραμονή Πρωτοχρονιάς στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ

O Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης υποδέχθηκε το πρωί στα κεντρικά γραφεία του Κόμματος τα μέλη της Πανθρακικής Ομοσπονδίας Νότιας Ελλάδας οι οποίοι του έψαλλαν παραδοσιακά θρακιώτικά κάλαντα.
Στη συνέχεια τα κάλαντα είπαν στον κ. Μητσοτάκη τα παιδιά του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ενημερώθηκε για τις δράσεις των προσκόπων οι οποίοι τον προσκάλεσαν μάλιστα να παρευρεθεί σε μία από αυτές. 

Στο τέλος αντάλλαξε αναμνηστικά δώρα, με τα παιδιά να δίνουν στον κ. Μητσοτάκη ένα φούτερ με τα σήματα τους.
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης άκουσε τα κάλαντα και από τα παιδιά του Συλλόγου Συνδρόμου Down. Ο κ. Μητσοτάκης συνομίλησε με τα παιδιά και τις μητέρες τους που τα συνοδεύουν ενώ τους μοίρασε αναμνηστικά δώρα. Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Συλλόγου δώρισε στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας μια προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον ευχαρίστησε για τη σταθερή στήριξη του στον σύλλογο και τα άτομα με σύνδρομο Down.

Δείτε το video :
Και του Χρόνου Θρακιώτες !!!







Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Επιχειρηματίες της Ορεστιάδας ντύθηκαν Αγιοβασίληδες και κερνούσαν στα σύνορα Έλληνες που ψωνίζουν στην Τουρκία !


Ένα πρωτοφανές σκηνικό έχει στηθεί το πρωί του Σαββάτου 29 Δεκεμβρίου 2018 στο Τελωνείο Καστανεών στο Βόρειο Έβρο, με χιουμοριστικές αλλά και απολύτως σοβαρές διαστάσεις.

Επιχειρηματίες από την Ορεστιάδα λοιπόν, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα προς όλους τους Εβρίτες και Θρακιώτες συμπολίτες τους που επιλέγουν να πραγματοποιήσουν τις εορταστικές αγορές τους στην Τουρκία.
Οι καταστηματάρχες, αφού όλοι τους ντύθηκαν με τη στολή του Αη – Βασίλη, χαιρετούν από το πρωί τους οδηγούς που περιμένουν στην αναμονή για να περάσουν τα σύνορα, κερνώντας τους μάλιστα από ένα μπουκαλάκι νερό αλλά και ζαχαρωτά!

«Είπαμε να κάνουμε την αναμονή τους λίγο πιο εύκολη! Ως Εμπορικός Σύλλογος, μοιράζουμε νερά και ζαχαρωτά και τους ευχόμαστε καλή χρονιά», δηλώνει ο Γιώργος Αραμπατζής, επιχειρηματίας με κατάστημα ρούχων στην Ορεστιάδα.

Παρά τα χαμόγελα όμως και την πλάκα, οι επαγγελματίες νιώθουν τουλάχιστον πικραμένοι και απογοητευμένοι από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αφού όπως λένε οι συμπολίτες τους τους γυρίζουν την πλάτη.

«Το 90% των επισκεπτών στην τουρκική αγορά είναι Έλληνες συνταξιούχοι & δημόσιοι υπάλληλοι. Ο ελληνικός λαός βγάζει χρήματα με τόσο κόπο, και πάει και τα αφήνει στον Ερντογάν, σε αυτόν που μας απειλεί, που μέχρι πριν μερικούς μήνες είχε αιχμάλωτους 2 Έλληνες στρατιώτες. Αλλά εμείς ευχόμαστε καλή χρονιά στον κόσμο, και τους προκαλούμε να το σκεφτούνε από μόνοι τους», επισημαίνει ο ίδιος.

Ποια ήταν τώρα η αντίδραση του κόσμου; «Γέλιο, τύψεις, αδιαφορία, πάντως όλοι πήραν τα γλυκά! Θα είμαστε εδώ μέχρι το βράδυ και θα τους κερνάμε και στην επιστροφή!».

Να σημειωθεί ότι στα Τελωνεία του Έβρου τις τελευταίες ημέρες επικρατεί το αδιαχώρητο, με τα αυτοκίνητα που πραγματοποιούν έξοδο προς την Τουρκία να σχηματίζουν ατελείωτες ουρές.

"Η κατάσταση αυτή δεν θα αλλάξει εάν δεν παρέμβει η πολιτεία, που πρέπει να μεριμνήσει για την πτώση της ατέλειας που πληρώνουν οι οδηγοί στα σύνορα. Το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό, που δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να αργήσει, ωστόσο αυτό θα γίνει", σημειώνει ο Χρήστος Τσομπανίδης, Πρόεδρος της Ένωσης Επαγγελματιών & Βιοτεχνών Ορεστιάδας & Περιφέρειας.





ΠΗΓΗ: e-evros.gr

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Γιατί στη Βασιλόπιτα βάζουμε φλουρί


Λίγο πριν το τέλος του έτους, κάθε νοικοκυριό ετοιμάζει ή προμηθεύεται από τα καταστήματα, τη βασιλόπιτα. Ποια όμως είναι η ιστορία της και γιατί βάζουμε φλουρί;

Η ιστορία της βασιλόπιτας ξεκινά πριν από εκατοντάδες χρόνια, περίπου 1500, στη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας. Την εποχή που ο Μέγας Βασίλειος, ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.

Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός – τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να τη λεηλατήσει, όπως γράφει το dogma.gr.

Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.

Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχεια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.

Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα!

‘Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.

Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως, ο δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. 

Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα 

Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.






Τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα ήταν ένα τραγούδι αγάπης -Τι σημαίνουν οι στίχοι τους


Μπορεί μικροί - μεγάλοι να ξέρουμε απ΄έξω και ανακατωτά τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, καθώς άλλοι έχουν περάσει από την θέση του ερμηνευτή και άλλοι από του ακροατή, αλλά πόσοι έχουν καθίσει να ερμηνεύσουν τα λόγια τους;

Κι αν τα φέρουμε στο μυαλό μας και τα σιγοτραγουδήσουμε από μέσα μας, γρήγορα θα καταλάβουμε πως τα λόγια τους είναι κάπως ασυνάρτητα.

Γιατί ο «Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται»; Τι είναι το «Ζαχαροκάντυο ζυμωτή» και από που και ως που  λέμε «Ψηλή μου δεντρολιβανιά» στα κάλαντα;
Ας δούμε λοιπόν πώς εξηγείται αυτή η ασυναρτησία που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ελάχιστοι καταλαβαίνουμε.


Η ιστορία για τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς διαδραματίζεται στο Βυζάντιο και πρόκειται για μία ιστορία αγάπης.

Εκείνα τα χρόνια, λοιπόν, οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες-τισες, παρά μόνο σε γιορτές, όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές.

Κάποιος νεαρός λοιπόν, ταπεινής καταγωγής, ήταν ερωτευμένος με μια αρχοντοπούλα.
Επειδή όμως δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό να την πλησιάσει, παρά μόνο σε περίοδο εορτών για να της απευθύνει ευχές, αποφάσισε ανάμεσα στα κάλαντα του Μεγάλου Βασιλείου, να εντάξει και ένα ερωτικό ποίημα, που είχε συνθέσει.
Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους ανάμεσα στις ευχές, με σκοπό να εκδηλώσει με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο τον έρωτά του για εκείνη.

Με αυτόν τον τρόπο και τα κάλαντα θα έλεγε, ακολουθώντας τους κοινωνικούς κανόνες αλλά ταυτόχρονα θα «παίνευε» την καλή του.

Έτσι λοιπόν την αποκάλεσε ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.
Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με τ’ Άγιος θόλος (θόλος εκκλησίας).

Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (παρ΄όλο που έρχεται ο Άγιος Βασίλης) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.
Τέλος κλείνει με όμορφα λόγια.
Την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά (δες και με το παλικάρι).

Έτσι λοιπόν αυτά τα παράδοξα κάλαντα πέρασαν από γενιά σε γενιά και έγιναν τα πιο διαδεδομένα σε όλη την Ελλάδα.

Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς (με αστερίσκο τα λόγια αγάπης).

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
Ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)
Κι αρχή καλός μας χρόνος
Εκκλησιά με τ’ άγιος θόλος (*)
Άγιος Βασίλης έρχεται
Και δε μας καταδέχεται (*)
Από την Καισαρεία
Συ είσ’ αρχόντισσα κυρία (*)
Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)
Χαρτί-χαρτί και καλαμάρι
Δες και με το παλικάρι (*)





ΠΗΓΗ: iefimerida.gr

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Γιατί το πέταλο αλόγου θεωρείται γούρικο;


Αν περπατώντας στην εξοχή (ίσως και στη λεωφόρο, ποτέ δεν ξέρεις) συναντήσεις ένα πέταλο αλόγου, η παράδοση λέει να το θεωρήσεις πρώτης τάξεως γούρι.

Προστασία από την κακοβουλία

Το πέταλο, όταν τοποθετείται επάνω από την είσοδο του σπιτιού, λέγεται ότι εξασφαλίζει οικογενειακή ευημερία και προστασία από την κακοβουλία (οι απόψεις διίστανται για το πού θα πρέπει να κοιτάζει το ανοικτό του μέρος).

Σύμφωνα με τη λαογραφία, το καθαρό σίδερο του πέταλου λειτουργούσε ως φραγμός για τις μάγισσες.






Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

Χριστουγεννιάτικες ευχές από το WWW.VELOSNEWS.COM


''ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΓΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗ'' – ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.





Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Πού και πότε τυπώθηκε η πρώτη Χριστουγεννιάτικη κάρτα


Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica Online, αν και οι ξυλοχαράκτες κατασκεύαζαν αντικείμενα με θρησκευτικά θέματα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η πρώτη Χριστουγεννιάτικη κάρτα, με τη σημερινή της έννοια, πιστεύεται ότι σχεδιάστηκε από τον Callcott Horsley στην Αγγλία το 1843.

Η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα λέγεται ότι τη δημιούργησε για τον φίλο του Sir Henry Cole. Μία έκδοση 1,000 καρτών βγήκε προς πώληση στο Λονδίνο.

Η κάρτα τυπώθηκε σε χίλια αντίτυπα και πωλούνταν στην τιμή του ενός σελινιού. Μάλιστα, ένα από τα αντίτυπά της, αυτό που έστειλε ο Henry Cole στη γιαγιά του το 1843, πουλήθηκε το 2001 προς 22.500 λίρες!
Λιθογραφήθηκε σε χοντρό χαρτόνι, 5 1/8 επί 3 1/4 inches, σε σκούρα σέπια και ζωγραφίστηκε με το χέρι. Το κέντρο της κάρτας έδειχνε ένα οικογενειακό πάρτι σε εξέλιξη, κάτω από το οποίο υπήρχαν οι λέξεις «Χαρούμενα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος». Στη μία πλευρά υπάρχει μία σκηνή που ταίζουν κάποιον πεινασμένο και στην άλλη μία σκηνή που ντύνουν τους φτωχούς. Στις ΗΠΑ, ο κύριος Pease, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος στο Albany της Ν. Υόρκης, κατασκεύασε στα μέσα του 19ου αιώνα μία κάρτα με «Χριστουγεννιάτικες ευχές από το μεγάλο κατάστημα του Pease, το ναό της μόδας».





ΠΗΓΗ: PRONEWS.GR

Τι συμβολίζουν τα πιο γνωστά ελληνικά χριστουγεννιάτικα έθιμα


Μπορεί οι εορτασμοί των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να έχουν… εξευρωπαϊστεί, όμως η ελληνική παράδοση είναι γεμάτη γιορτινά έθιμα, κάποια από τα οποία διατηρούμε μέχρι και σήμερα. Το στολισμένο καραβάκι, το σπάσιμο του ροδιού, η κοπή της βασιλόπιτας μπορεί να μας είναι γνωστά όμως στην ουσία δεν ξέρουμε τον συμβολισμό τους. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από πού προήλθαν και τι πραγματικά σημαίνουν;
Το χριστουγεννιάτικο καραβάκι


Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ένα ξενόφερτο έθιμο που ήρθε στην Ελλάδα από την εποχή του Όθωνα. Στα ελληνικά σπίτια, όμως, άρχισε να μπαίνει πολύ αργότερα. Μέχρι τότε, το παραδοσιακό στολισμένο καραβάκι ήταν αυτό που στόλιζαν οι Έλληνες τις γιορτές. Πώς προέκυψε όμως; Σύμφωνα με το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, ως κατ’ εξοχήν ναυτικός λαός, το καραβάκι των Χριστουγέννων συνηθιζόταν σε παραθαλάσσιες περιοχές. Όταν τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα, το έπαιρναν μαζί τους και οι νοικοκυρές το γέμιζαν με κουραμπιέδες και άλλα παραδοσιακά γλυκά για να τα φιλέψουν. Το καραβάκι, όμως, αν και πολύ όμορφο και ιδιαίτερο, ταυτίστηκε με τον χωρισμό των ναυτικών από τις οικογένειές τους και άφηνε μια γλυκόπικρη αίσθηση. Σταδιακά, το δέντρο, ως σύμβολο ζωής… κέρδισε και εκτόπισε το ελληνικό καραβάκι το οποίο σιγά- σιγά ξεχάστηκε.
Το σπάσιμο του ροδιού

Με το που έρθει ο καινούριος χρόνος, το σπάσιμο του ροδιού είναι η πρώτη κίνηση που κάνουμε για να είναι καλότυχο το σπίτι μας. Πώς συνδέθηκε όμως το ρόδι με αυτό το έθιμο; Το συγκεκριμένο φρούτο συμβόλιζε πάντα την ευφορία και τη γονιμότητα. Ο λόγος που το σπάμε είναι για να διασκορπιστούν οι σπόροι και η καλοτυχία του στην οικογένεια και το σπίτι μας. Συνηθιζόταν μάλιστα να το δίνουν στα παιδιά για ακόμα περισσότερη τύχη λόγω της αθωότητάς τους. Μας αρέσει πολύ αυτό το έθιμο και το τηρούμε ακόμα, όμως καλού- κακού εσείς βάλτε το ρόδι σε μια πλαστική σακούλα όταν το σπάσετε- δεν χρειάζεται να έχετε να καθαρίζετε και αυτό τις χριστουγεννιάτικες διακοπές!

Το χριστόψωμο

Έχουμε συνδέσει τα Χριστούγεννα με τους κουραμπιέδς, τα μελομακάρονα, τις δίπλες και τη βασιλόπιτα. Όμως, παλιά οι νοικοκυρές συνήθιζαν να φτιάχνουν το παραδοσιακό χριστόψωμο τις παραμονές των Χριστουγέννων. Η διαφορά με το κλασικό ψωμί ήταν το σχήμα του (ήταν στρογγυλό) και τα σχέδιά του. Εκτός από τον σταυρό από ζυμάρι που κοσμούσε το ψωμί στη μέση, οι γυναίκες το διακοσμούσαν με διάφορα σχέδια και φυσικά το αφιέρωναν στη γέννηση του Χριστού.
Η βασιλόπιτα

Από έδεσμα σε έδεσμα σας πάμε! Σύμφωνα με την παράδοση, υπεύθυνος για την βασιλόπιτα ήταν ο γνωστός σε όλους μας Μέγας Βασίλειος από την Καισαρεία ο οποίος βρήκε ένα τέχνασμα για να μοιράσει χρήματα στους φτωχούς: έκρυψε νομίσματα μέσα σε πίτες και τους τις προσέφερε. Έτσι, λοιπόν, εξηγείται και το φλουρί που βάζουμε ακόμα μέσα για να κερδίσει ο ένας και μοναδικός τυχερός. Μπορεί να την έχουμε συνηθίσει σαν γλυκό και να την απολαμβάνουμε από το πρωί της Πρωτοχρονιάς (φυσικά αν έχει περισσέψει από το βράδυ) με τον καφέ μας, όμως σε κάποια μέρη της Ελλάδας και κυρίως στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία είναι κρεατόπιτα ή τυρόπιτα. Μήπως να δοκιμάσουμε την αλμυρή εκδοχή της φέτος;

Η φωτιά που καίει μέχρι τα Φώτα

Το έθιμο αυτό είναι αφιερωμένο στους καλικάντζαρους, οι οποίοι σύμφωνα με τον μύθο ζουν στα έγκατα της γης και την πριονίζουν! Τις μέρες των Χριστουγέννων, όμως, ανεβαίνουν στη γη για να ξεκουραστούν και για να μας… ταλαιπωρήσουν. Το έθιμο αυτό θέλει τη φωτιά να μένει αναμμένη από τις 24 Δεκεμβρίου μέχρι τις 6 Ιανουαρίου (την ημέρα της γιορτής των Φώτων), έτσι ώστε οι καλικάντζαροι να μένουν μακριά γιατί… την φοβούνται.

Το ράντισμα με κολόνια

Ίσως είναι λιγότερο γνωστό το έθιμο της κολόνιας όμως συνηθιζόταν στα Επτάνησα. Όπως διαβάζουμε  οι νέοι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ξεχύνονταν στους δρόμους και ράντιζαν ο ένας τον άλλο με κολόνια ενώ εύχονταν «καλή αποκοπή», που σήμαινε «με το καλό να αποχωριστείς τον παλιό χρόνο», αφήνοντας πίσω τα κακά και περιμένοντας τα καινούρια!






Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Η Προεδρική Φρουρά θα φοράει και τη Θρακιώτικη παραδοσιακή μαύρη ανδρική φορεσιά


Ήταν 1 Ιουνίου του 2015 όταν με ομόφωνη απόφασή του το διοικητικό συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων (ΠΟΘΣ) αποφάσιζε να ζητήσει την ένταξη της ανδρικής Θρακιώτικης φορεσιάς στην Προεδρική Φρουρά.

Με το υπ’ αριθμ. 544 έγγραφό της η ΠΟΘΣ προς το στρατιωτικό γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας τεκμηρίωνε το αίτημά της. Ακολούθησαν, το υπ’ αριθμ. 132 απαντητικό έγγραφο του στρατιωτικού γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας στις 8/7/2015, σειρά  τηλεφωνικών επικοινωνιών, και επίσκεψη αντιπροσωπείας της ΠΟΘΣ στο αρμόδιο γραφείο όπου και παραδόθηκε η φορεσιά μαζί με επτασέλιδη περιγραφή που περιλάμβανε την ονομασία του κάθε τεμαχίου της, τον τρόπο κατασκευής της, την ποιότητα των υλικών, και σε ποιες περιοχές της ενιαίας Θράκης φοριέται. Η φορεσιά που επιλέχθηκε ήταν η μαύρη, κλασική επίσημη φορεσιά, που φοριέται σε όλη τη Θράκη.

Την Τρίτη, 18 Δεκεμβρίου του 2018, η ΠΟΘΣ έλαβε το εγκριτικό  έγγραφο από το στρατιωτικό γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, με το οποίο η ανδρική Θρακιώτικη φορεσιά συμπεριελήφθη στην ιματιοθήκη της Προεδρικής Φρουράς, και στο εξής θα τη φορούν οι Εύζωνοι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη κατά τις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού και των Ελευθερίων της Θράκης.
Με ανακοίνωσή του το διοικητικό συμβούλιο της ΠΟΘΣ ευχαριστεί θερμά τη διοίκηση του στρατιωτικού γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, εκφράζοντας ταυτόχρονα «και τις ευχαριστίες του Θρακικού Ελληνισμού».






Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

«Βαρβάρα»: Ένα παραδοσιακό γλυκό-φαγητό της Θράκης προς τιμήν της Αγίας Βαρβάρας.


Η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτιδα των παιδιών και τα φυλάει από τις κακές παιδικές αρρώστιες, όπως την βλογιά και άλλες.

Για να την «γλυκάνουν» σε πολλά μέρη του τόπου μας την ημέρα της γιορτής της προσέφεραν μελόπιτες ή κολυβόζουμο, που στην Θράκη το λένε «ΒΑΡΒΑΡΑ».

Το έθιμο πανάρχαιο και θυμίζει την πανσπερμία. Στους Χριστιανούς η παρασκευή της «Βαρβάρας» καθιερώθηκε από το εξής περιστατικό:

Ο σατανικός νους του Διόσκουρου, είχε συλλάβει ένα σατανικό και αποτρόπαιο σχέδιο για την εξόντωση των Χριστιανών της περιοχής του. Κάλεσε όλους τους αρτοποιούς της περιοχής του και τους έδωσε εντολή να βάλουν δηλητήριο στο ψωμί που θα παρασκεύαζαν και οι πωλητές τροφίμων στα τρόφιμα που θα πωλούσαν.

Το μυστικό αυτό το έμαθε η κόρη του η Βαρβάρα, και ειδοποίησε τους χριστιανούς να μην αγοράσουν ψωμί και τρόφιμα, και να πορευτούν με τα υπολείμματα που είχαν στα σπίτια τους.

Έτσι κάθε Χριστιανική οικογένεια μαγείρεψε ότι πρόχειρο της βρέθηκε στο σπίτι. Επειδή όμως τα τρόφιμα που τους είχαν απομείνει ήταν πολύ λίγα και κάθε είδος από μόνο του δεν έφτανε για μια σωστή μαγειριά, έβαλαν στην κατσαρόλα λίγο από όλα. Δηλαδή, λίγο στάρι, μερικά φασόλια, κουκιά, σταφίδες και ότι άλλο σχετικό είχαν, κι όλα μαζί τα μαγείρεψαν. Ετσι χάρη στη Βαρβάρα σώθηκαν και από τότε σε ανάμνηση αυτού του περιστατικού καθιερώθηκε στη γιορτή της να μαγειρεύουν το παρασκεύασμα αυτό που είναι γλυκό και φαγητό μαζί και λέγεται «ΒΑΡΒΑΡΑ».

Στη Θράκη χρησιμοποιούν εννέα είδη για την παρασκευή της Βαρβάρας.
(σιτάρι, μύγδαλα, καρύδια, ρόδια, σταφίδες, κανέλα, σουσάμι, ταχίνη και φρούτα ψιλοκομμένα, κυρίως μήλα σκληρά) Στην περιοχή της Μακράς Γέφυρας και της Αδριανούπολης για γούρι έριχναν μέσα 3 εως 4 κουκιά και όποιος τα έβρισκε θεωρούταν καλότυχος.

Συνταγή για θρακιώτικη «Βαρβάρα»

Υλικά:

500 γραμ. αποφλοιωμένο σιτάρι
2 φλυτζάνια ζάχαρη
1 φλυτζάνι σταφίδες ξανθές
10 σύκα ξερά
δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσι
χουρμάδες
200 γραμ. καρύδια χονδροκομμένα
κανέλα
1 βάζο ταχίνι

Εκτέλεση:

Πλένουμε και μουσκεύουμε το σιτάρι την προπαραμονή της αγίας Βαρβάρας.Την παραμονή της γιορτής βράζουμε το σιτάρι στη χύτρα για 20 λεπτά. Βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και πολτοποιούμε το περισσότερο σιτάρι και το ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε τις σταφίδες και συνεχίζουμε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά.  Ψιλοκόβουμε τα σύκα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα κι αυτά. Αφήνουμε να βράσουν αρκετή ώρα ανακατεύοντας συχνά, ώστε να χυλώσει πολύ καλά. Όταν έχουν βράσει πολύ καλά, προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.

Όταν λιώσει και η ζάχαρη, σβήνουμε και προσθέτουμε το ταχίνι. Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε μπολάκια.Σε κάθε μπολάκι, βάζουμε από πάνω 1 κουταλιά καρύδια, κανέλα και στολίζουμε με 1 χουρμά και 1 δαμάσκηνο.






ΠΗΓΗ: Ι.Ν.Αγ. Βαρβάρας στρατοπέδου Παύλος Μελάς



Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Συγκινητικό: Μετανάστες πήραν ξύλα από κλειστό καφενείο για να ζεσταθούν και άφησαν 10 ευρώ


Όλο το χωριό συζητάει για την πράξη μίας ομάδας μεταναστών που δεν θέλησαν να κλέψουν για να ζεσταθούν.
Αντίθετα άφησαν σε φάκελο 10 ευρώ προκειμένου να πληρώσουν για τα ξύλα που πήραν εν αγνοία του ιδιοκτήτη τους.

Η ιστορία εκτυλίχθηκε την Δευτέρα 3/12/2018 το βράδυ, στην παγωμένη Νέα Βύσσα, όπου η θερμοκρασία είχε πέσει κάτω από το μηδέν.

Η ομάδα των παράνομων μεταναστών έφτασε μέχρι το καφενείου του χωριού και πήρε από τα δύο τσουβάλια που υπήρχαν έξω από το κλειστό καφενείο ξύλα τα οποία τα έκαψε σε παρακείμενο σημείο. Πριν αποχωρήσουν άφησαν 10 ευρώ…

Οι ίδιοι περιγράφουν τι συνέβη στο σημείωμα που άφησαν στην πόρτα του καφενείου.
«Ήταν γραμμένο στα αγγλικά, πήγα σε γείτονα να μου το μεταφράσει, απόρησα που είδα έναν λευκό φάκελο και η έκπληξή μου ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν είδα μέσα τα 10 ευρώ», δήλωσε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη ο Δημήτρης Καζαντζής ιδιοκτήτης του καφενείου.

Όπως είπε, είναι η πρώτη φορά που του συνέβη κάτι τέτοιο. Πρόσθεσε παράλληλα ότι καθημερινά από το καφενείο του περνούν δεκάδες μετανάστες, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.




ΠΗΓΗ: thessnews.gr

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Γιατί έχουμε το τιμόνι αριστερά και γιατί σε άλλες χώρες στα δεξιά ;


Όλοι μας έχουμε συνηθίσει το τιμόνι από την αριστερά πλευρά του αυτοκινήτου και μας φαίνεται παράξενο όταν σε ορισμένες χώρες το έχουνε από δεξιά. Και όποτε πηγαίνουμε σε αυτές τις χώρες… μας φαίνεται παράξενο και γελάμε ή μας πατάνε!

Γιατί όμως γίνεται αυτό; Πού έχει τις ρίζες της αυτή η…παραξενιά;

Σε μερικές χώρες, όπως για παράδειγμα στην Κύπρο και την Αγγλία, οδηγούν στην αριστερή λωρίδα του δρόμου και το τιμόνι βρίσκεται στα δεξιά του αυτοκινήτου.
Μαθαίνουν και καλλιεργούν την οδηγική αντίληψη με γνώμονα αυτήν την κατάσταση. Πώς θα σας φαινόταν όμως αν μαθαίνατε πως το όλο θέμα έχει τις ρίζες του πολύ πριν δημιουργηθεί ακόμα και η ιδέα της μηχανής εσωτερικής καύσεως;

Και φυσικά μιλάμε για την περίοδο του Μεσαίωνα! Μεταφερόμαστε μέσα στο σώμα ενός τυπικού ιππότη, οι οποίοι κατά συντριπτική πλειοψηφία εκπαιδεύονται στο σπαθί κρατώντας το με το δεξί χέρι. Οπότε μένει «άδειο» και εύκαιρο για την ασπίδα το αριστερό! Παίρνουμε λοιπόν τα όπλα και τον εξοπλισμό μας, καβαλάμε το περήφανο άλογό μας και ξεκινάμε να σφαγιάσουμε τον δράκο που κρατάει όμηρο την ωραία κοπελιά!
Στην απέναντι πλευρά του δρόμου όμως διασταυρωνόμαστε με κάποιον άλλον ιππότη. Έχοντας λοιπόν την ασπίδα στο αριστερό μας χέρι φροντίζουμε να έχουμε καλή άμυνα, μιας και δεν ξέρουμε το ποιόν του, αν είναι εχθρός ή σύμμαχος!
Οπότε προφυλάσσοντας τα νώτα μας και με το χέρι στη λαβή του σπαθιού τον προσπερνάμε από τα δεξιά προτάσσοντας τη ασπίδα μας!

Ωραία με αυτήν την κατάσταση. Αλλά τι γίνεται με την Κύπρο και την Αγγλία; Γιατί οδηγούν όπως λένε στην Ελλάδα, «ανάποδα» (αριστερά αντί για δεξιά); Μέναν ακάλυπτοι οι μαχητές μας;  Όχι!
Αν παρατηρήσετε, από την άλλη μεριά του δρόμου (αριστερά) οδηγούν σε νησιωτικές μόνο χώρες και το τιμόνι είναι δεξιά. Κύπρος, Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία, Ιαπωνία… Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η ναυσιπλοΐα!

Μιας και ο μόνος τρόπος επικοινωνίας των εν λόγω χωρών με τον υπόλοιπο κόσμο ήταν η θάλασσα και τα πλεούμενα της.
Όταν λοιπόν δύο καράβια διασταυρώνονταν, φρόντιζαν οι καπετάνιοι να περνάνε από την αριστερή πλευρά τους, από όπου και μπορούσαν και έλεγχαν (ήταν έτσι φτιαγμένα) τις αποστάσεις ανάμεσα στις καρίνες!
Και όμως, δύο διαφορετικές αιτιολογίες για κάτι τόσο κοινό και αυτονόητο!
Έτσι λοιπόν υιοθετήθηκαν αυτά και στα αυτοκίνητα – τιμόνια, στους δρόμους και στις λωρίδες οδήγησης.

Γι’ αυτούς τους λόγους σε κάποια μέρη του κόσμου το τιμόνι του αυτοκινήτου βρίσκεται δεξιά και οδηγούν στις αριστερές λωρίδες, ενώ σε κάποια άλλα γίνεται το αντίστροφο.
Και τελικά φαίνεται πως όλοι οδηγούμε….ανάποδα.





ΠΗΓΗ: PRONEWS.GR

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Εγκαινιάστηκε ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός στον κόσμο: Η Ορθοδοξία βρήκε το νέο της «σπίτι»


Η Ορθοδοξία αφού έχει χάσει το αληθινό της Στολίδι που είναι η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία όμως δεν μπορούν να λειτουργήσουν ορθόδοξοι ιερείς, απέκτησε από χθες το νέο της «σπίτι» που είναι και ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός στον κόσμο.
Τα εγκαίνια έγιναν παρουσία του οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου.


Πρόκειται για  Καθεδρικό Ναό της Σωτηρίας του Λαού, που είναι αφιερωμένος στην Ανάληψη του Χριστού και τον Απόστολο Ανδρέα, στο Βουκουρέστι.
Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 2010 και το κόστος κατασκευής υπολογίζεται στα 110 εκατ. ευρώ.

Ο νέος καθεδρικός ναός στο Βουκουρέστι είναι πέντε ώς δέκα μέτρα υψηλότερος από τον καθεδρικό ναό του Ιησού Σωτήρα στη Μόσχα, που μέχρι σήμερα – με ύψος 103 μέτρα – ήταν ο υψηλότερος καθεδρικός ναός στον κόσμο.
Στα εγκαίνια, εντός του Ιερού Ναού βρέθηκαν για πρώτη φορά 2.000 πιστοί, ενώ αρκετές χιλιάδες παρακολουθούσαν από γιγαντοοθόνες στο προαύλιο.

Ο Ναός έχει τη μεγαλύτερη καμπάνα εκκλησίας στον κόσμο, η οποία ξεπερνά τον καμπάνα του Αγίου Πέτρου στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας. 
Στα θυρανοίξια του ιερού ναού θα τελετουργήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ενώ στη λειτουργία του Αγίου Ανδρέα, στις 30 Νοεμβρίου, θα χοροστατήσει ο Πατριάρχης Θεόφιλος των Ιεροσολύμων. Μάλιστα, η ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει φέρει και το ιερό λείψανο της χειρός του Αγίου Ανδρέα από την Ελλάδα για την περίσταση.

Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη στιγμή για την Ορθοδοξία.





ΠΗΓΗ: PRONEWS.GR

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Οι φτωχοί πεθαίνουν 10 χρόνια νωρίτερα από τους πλούσιους


Τα ποσοστά σε άνδρες και γυναίκες

Οι φτωχότερες κοινωνικές ομάδες πεθαίνουν σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα σε σχέση με τις πλουσιότερες, όπως προκύπτει από μια νέα έρευνα, κάτι που προκαλεί ανησυχία για το γεγονός ότι οι περικοπές στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και η αύξηση στο κόστος διαβίωσης θέτουν τους πιο ευάλωτους «μακριά από τα συλλογικά οφέλη», αναφέρει δημοσίευμα της Independent.

Η έρευνα, την οποία εκπόνησαν επιστήμονες του πανεπιστημίου του Λονδίνου Imperial, αποκαλύπτει ότι το χάσμα στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των πιο εύρωστων και των πιο στερημένων κοινωνικών στρωμάτων αυξήθηκε από έξι χρόνια που ήταν το 2001 σε οκτώ το 2016 για τις γυναίκες και από εννέα σε δέκα για τους άνδρες.

Οι γυναίκες στις πιο στερημένες κοινότητες το 2016 ζούσαν κατά μέσον όρο ως τα 79 τους χρόνια σε σύγκριση με 87 χρόνια που ήταν η αντίστοιχη ηλικία για την πιο εύρωστη κοινωνική ομάδα, ενώ για τους άνδρες το προσδόκιμο ήταν 74 χρόνια για τους πιο φτωχούς και 84 για τους πιο πλούσιους.

Τα συμπεράσματα των επιστημόνων δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Lancet Public Health. Από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι το προσδόκιμο για τις φτωχότερες γυναίκες στην Αγγλία έχει μειωθεί τα τελευταία επτά χρόνια κατά τρεις μήνες όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας ήταν επίσης σχετικώς υψηλότερα μεταξύ των φτωχότερων κοινοτήτων με τα πιο φτωχά παιδιά να έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πριν ενηλικιωθούν σε σχέση με τους συνομιλήκους τους από πλούσιες οικογένειες.

Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι στην κατηγορία των πιο φτωχών καταγράφονται υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από όλες τις ασθένειες, αλλά κάποιες ασθένειες εμφανίζουν έντονη διαφορά μεταξύ φτωχών και πλουσίων--κυρίως ασθένειες του αναπνευστικού, καρδιακά νοσήματα, πνευμονολογικά νοσήματα, άνοια και καρκίνος του πνεύμονα και του οισοφάγου.





ΠΗΓΗ: NEWS.GR

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Σοκ! Δεν έχουν τουαλέτα 6.119 σπίτια στην Ξάνθη !!!


Μπορεί να μοιάζει απίστευτο, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ούτε δέκα, ούτε εκατό αλλά… συνολικά 6.119 σπίτια στην Ξάνθη, δεν έχουν τουαλέτα σε εσωτερικό χώρο αλλά εξωτερικά ή ακόμη χειρότερα δεν διαθέτουν καθόλου WC.

Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό γνώρισμα των σπιτιών μιας άλλης εποχής, όταν πριν από αρκετά χρόνια τα σπίτια διατηρούσαν τουαλέτα σε εξωτερικό χώρο και όχι εντός της οικίας.

Στην Ξάνθη, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, από τα 55.178 σπίτια τα 49.059 έχουν εντός οικίας την τουαλέτα ενώ τα 6.119 έχουν WC είτε σε κάποιον εξωτερικό χώρο (αυλή) είτε δεν έχουν καθόλου τουαλέτα.

Η περιοχή με τα περισσότερα σπίτια χωρίς εσωτερική τουαλέτα είναι ο δήμος Μύκης όπου συναντά κανείς 2.223 σπίτια με εξωτερική ή καθόλου τουαλέτα ενώ 5.529 έχουν το WC σε εσωτερικό χώρο. Ακολουθεί ο δήμος Ξάνθης, όπου από τις συνολικά 33.536 κατοικίες οι 1.803 είτε δεν έχουν τουαλέτα ή τη διατηρούν σε εξωτερικό χώρο.

Στον δήμο Αβδήρων συναντά κανείς 1.147 σπίτια σε αντίστοιχη κατάσταση ενώ στον δήμο Τοπείρου μόλις 936. Πρακτικά, το 11% των σπιτιών στην Ξάνθη δεν διατηρεί την τουαλέτα σε κάποιον εσωτερικό χώρο αλλά αντίθετα εάν κάποιος ένοικος ή επισκέπτης χρειαστεί το WC θα πρέπει να το αναζητήσει στην αυλή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αλλιώς θα χρειαστεί τη βοήθεια κάποιου φιλεύσπλαχνου γείτονα.

Σπίτια με εξωτερικές ή καθόλου τουαλέτες δεν συναντά κανείς φυσικά μόνο στην Ξάνθη. Παρόμοια είναι και η εικόνα που παρουσιάζουν οι κατοικίες στις γειτονικές περιοχές.
Στην Καβάλα 3.167 σπίτια παρουσιάζουν την ίδια αρχιτεκτονική ενώ στη Θάσο υπάρχουν 774 οικίες με εξωτερική ή καθόλου τουαλέτα.

Στον Έβρο ο αντίστοιχος αριθμός των σπιτιών ανέρχεται σε 4.109 ενώ στην Δράμα σε 3.047.
Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο πως τα ηνία διατηρεί με αισθητή διαφορά η Κομοτηνή, όπου 15.800 σπίτια παραμένουν χωρίς εσωτερική τουαλέτα.





ΠΗΓΗ: PRONEWS.GR

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

8 απλές ελληνικές λέξεις με περίπλοκη ιστορία


Το ότι η ετυμολογία μιας λέξης δείχνει και τη σημασία της είναι ένα κλασικό λάθος που αντιμετωπίζει κανείς συχνά. Κάθε λέξη με την πορεία της μέσα στο χρόνο μπορεί να επεκτείνει τη σημασία της ή, αντίθετα, να μικρύνει το σημασιολογικό της εύρος, μπορεί επίσης μορφολογικά να χάσει κάποια από τα στοιχεία της ή να προσθέσει άλλα, χωρίς να σημαίνει ότι οι νέες σημασίες που έρχονται δεν είναι ‘αληθινές’ ή οι νέες μορφές λάθος. Κάποιες από αυτές τις ιστορίες των λέξεων είναι φανταστικά ενδιαφέρουσες, ιδίως μάλιστα εκείνες που δεν αφήνουν ίχνη πάνω στις λέξεις.

Ψάρι
Η αρχαία ελληνική λέξη για το ‘ψάρι’ ήταν η λέξη ‘ιχθύς’ (βλ. το ζώδιο ή τη λέξη ιχθυοπωλείο). Η λέξη ψάρι έχει προκύψει από το υποκοριστικό ‘οψάριον’ της λέξης ‘όψον’ που σήμαινε περισσότερο ‘μεζές’, προφανώς γιατί στην ελληνιστική εποχή το ψάρι θεωρούνταν κάτι σαν τον εγκέφαλο του αρνιού για τους θείους μας στα οικογενειακά τραπέζια: o καλύτερος μεζές.

Νερό
Νομίζω είναι η αγαπημένη μου ιστορία λέξης εδώ. Η αρχαία ελληνική λέξη για το νερό ήταν ως γνωστόν ‘ύδωρ’, που έχει μείνει σε πολλές λέξεις της νέας ελληνικής (βλ. υδραγωγείο, υδάτινος, υδατάνθρακας, κτλ). Το νερό έχει σχέση με το επίθετο ‘νεαρός’. Στην ελληνιστική εποχή υπήρξε η έκφραση ‘νεαρόν ύδωρ’ δηλαδή ‘φρέσκο νερό’. Στην πορεία των χρόνων και μετά από διάφορες φωνητικές αλλαγές το ‘νεαρόν’ που έγινε ‘νερό’ και το ‘ύδωρ’ απαλείφθηκε.

Ποντικός
Παρεμφερής ιστορία με εκείνη του νερού. Στα αρχαία ελληνικά η λέξη που σήμαινε ποντίκι ήταν η λέξη ‘μυς’. Το ποντικός ήρθε μέσα από τη φράση ‘ποντιακός μυς’ (δηλαδή, ο μυς, ο ποντικός που προέρχεται από τον Εύξεινο Πόντο). Στην πορεία του χρόνου ο ‘ποντιακός’ έγινε ‘ποντικός’ και το ‘μυς’ εξαλείφθηκε φαντάζομαι λόγω και της πολύ δύσκολης κλίσης του.

Γερός
Ο γερός είναι εκείνος που δείχνει να έχει δύναμη, ότι μπορεί να σταθεί, αυτόν που είναι υγιής. Παραδόξως, η λέξη έχει όντως ετυμολογική σχέση με τη λέξη ‘υγεία’. Η λέξη έρχεται από το επίθετο ‘υγιηρός’ που σήμαινε αυτόν που (δείχνει να) έχει καλή υγεία.

Μάτι
Στην αρχαία ελληνική γλώσσα υπήρχαν δύο λέξεις για το μάτι, ο ‘οφθαλμός’ και το ‘όμμα’ (το ‘ώμμαι’ είναι μέσος παρακείμενος του ρήματος ορώ). Η λέξη μάτι ήρθε, λοιπόν, από το υποκοριστικό της λέξης ‘όμμα’, το ‘ομμάτιον’. Στην πορεία χάθηκε το διπλό ‘μμ’ και το αρχικό ‘ο’ και χάθηκε και, όπως σε όλες τις αντίστοιχες λέξεις, η κατάληξη ‘ον’ του ουδετέρου.

Τσόντα
Η πρώτη σημασία της λέξης ‘τσόντα’, όπως θα τη βρει κανείς στα περισσότερα λεξικά, είναι το ‘μικρό κομμάτι’ (βλ.»θες να τσοντάρω κάτι;»). H λέξη ‘τσόντα’ άρχισε να σημαίνει ‘πορνογραφία’ πολύ αργότερα και η ιστορία της σημασιολογικής επέκτασης είναι φανταστική. Παλιότερα η προβολή πορνογραφικού υλικού στους κινηματογράφους δεν ήταν και η πιο εύκολη υπόθεση, με αποτέλεσμα διάφοροι κινηματογράφοι να δείχνουν ότι φαινομενικά προβάλλουν μια κανονική ταινία και στο ενδιάμεσο να την κόβουν με σκηνές πορνό, άσχετες με την ταινία. Σιγά-σιγά η τσόντα αυτονομήθηκε τόσο ως κινηματογραφικό είδος, όσο και ως λέξη, και κράτησε τη σημασία που έχει σήμερα.

Κερατάς
Αυτή την ετυμολογία τη διάβασα από ένα κείμενο στο αγαπημένο blog του Νίκου Σαραντάκου. Το μυαλό μου πήγαινε κάπου στη ‘διαβολική πράξη της απιστίας’, αλλά υπάρχει η εξήγηση του Μιχαήλ Ψελλού, από τον 11ο αιώνα (!), που λέει ότι τα αρσενικά κερασφόρα ζώα δεν απαιτούν μονογαμία, σε αντίθεση με άλλα ζώα που τα παραθέτει ως ζηλότυπα (πχ τα άλογα). Φαίνεται αρκετά αληθοφανής ετυμολογία με δεδομένο πως, όπως λέει και ο Σαραντάκος, στον Μεσαίωνα, που φαίνεται να δημιουργείται η μεταφορά, οι άνθρωποι είχαν όντως πολύ στενή σχέση με τα ζώα, παρατηρούσαν τη συμπεριφορά τους και την παρομοίαζαν με ανθρώπινες συμπεριφορές.

Κρασί
Η λέξη ‘κρασί’ αντικατέστησε την αρχαιοελληνική λέξη ‘οίνος’ στα βυζαντινά χρόνια. Η λέξη στην ορθοδοξία έγινε εκκλησιαστική (βλ. ‘άρτος και οίνος’), με αποτέλεσμα να χρειάζεται να βρεθεί μια νέα λέξη που να διαφοροποίειται και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο καθημερινό λεξιλόγιο. Το ‘κρασι’ προέρχεται από τη λέξη ‘κράσις’ που σήμαινε ανάμειξη και αντανακλά τη συνήθεια των Ελλήνων να πίνουν το κρασί τους αναμεμειγμένο με νερό (οίνος κεκαρμένος που έλεγε -λανθασμένα- και ο βυζαντινοτέτοιος).






Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Dacia 1300, το ανεκτίμητο...


Η συμβολή του «1300» στον ευτυχισμένο γάμο της Dacia με το Group Renault-Nissan, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε οικονομικά μεγέθη, παρά μόνο σε συναισθηματικά (αξία ανεκτίμητη)...

Το «12» ήταν ένα μεσαίo στην εποχή του και μικρό για τις ημέρες μας οικογενειακό αυτοκίνητο, που ως αντικαταστάτης του «10» σταδιοδρόμησε στη γκάμα της Renault από τον Οκτώβριο του 1969 μέχρι τον Ιανουάριο του 1980, που έδωσε τη θέση του στο «18». Λόγω της έξυπνης σχεδίασής του, παρείχε άπλετο χώρο για τέσσερις ενήλικες και τις αποσκευές τους. Σε συνδυασμό με τους αξιόπιστους οικονομικούς κινητήρες του γαλλικού εργοστασίου σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με τη συνολική παραγωγή του να φτάνει τις 2,5 εκατομμύρια μονάδες. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας και εκτός Γαλλίας, στην νοτιοανατολική Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική. Στην Τουρκία έκανε πολύχρονη καριέρα, με τη φροντίδα της Renault-Oyak και με το ίδιο όνομα από το 1971 έως το 1980. Στη συνέχεια μακροημέρευσε μέχρι το 2000 ως «12 Toros», με τη συνδρομή και μιας αισθητικής αναβάθμισης. Στη Βραζιλία παρήχθη από την τοπική Ford ως «Corcel» αρχικά και ύστερα ως «Del Rey», καθώς η πρώτη είχε αποκτήσει τα περιουσιακά στοιχεία της Willys Brasil, στην οποία η Renault κατείχε ως τότε το μεγαλύτερο ποσοστό. Να σημειωθεί ότι το «Corcel» παρουσιάστηκε στη χώρα το 1968, πριν ακόμη το «12» κυκλοφορήσει στη Γαλλία. Το μοντέλο ήταν δημοφιλές και στη γειτονική Αργεντινή, όπου παραγόταν για περισσότερα από 20 χρόνια και σε έκδοση Break, στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Renault Argentina στο Santa Isabel στην επαρχία της Κόρδοβα. Η συνολική παραγωγή της Αργεντινής έφτασε τα 450.000 οχήματα, ενώ για μια επταετία μια μονάδα συναρμολόγησης λειτούργησε και στην Κολομβία με την ευθύνη της Renault SOFASA, ολοκληρώνοντας αμαξώματα που εισάγονταν ημιτελή από την Αργεντινή και τη Γαλλία. Όμως το πιο επιτυχημένο «δωδεκάρι», σχεδόν όσο και το «μητρικό», ήταν εκείνο που έφτιαχναν στη Ρουμανία.
Η Dacia ιδρύθηκε το 1966 στο Mioveni, μια πόλη που απέχει 15 χλμ. από το Pitesti. To εγχείρημα της λειτουργίας ενός εργοστασίου παραγωγής αυτοκινήτων στη Ρουμανία, εντασσόταν στη γενικότερη προσπάθεια εκβιομηχάνισης της χώρας, που βρισκόταν σε εξέλιξη στα μέσα της δεκαετίας του '60. Οι εμπνευστές του προγράμματος αποφάσισαν να μην κατασκευάσουν ένα εξαρχής δικό τους μοντέλο και αντί γι αυτό να ζητήσουν την άδεια παραγωγής ενός από τα γνωστά ευρωπαϊκά των 1.100 έως 1.300 κ.εκ. Αρκετά εργοστάσια εκδήλωσαν ενδιαφέρον, υποβάλλοντας προτάσεις. Όμως, η επίσκεψη του Προέδρου της Γαλλίας de Gaulle στο Βουκουρέστι το 1966 και η συνάντησή του με τον Ceausescu, αποδείχτηκε καθοριστική: H Renault ήταν η τελική επιλογή. Στόχος των Ρουμάνων ήταν το «12», όμως η καθυστέρηση της έναρξης παραγωγής του μοντέλου στη Γαλλία, άλλαξε προσωρινά το πρόγραμμά τους, με αποτέλεσμα το πρώτο μοντέλο της νέας εταιρείας να είναι το «1100» (ή αλλιώς το ρουμανικό Renault «8»).
Στις 23 Αυγούστου 1969 το πρώτο «12» που συναρμολογήθηκε στη Βαλκανική χερσόνησο βγήκε από τη γραμμή παραγωγής της Dacia ως «1210», έχοντας κάτω από το εμπρός καπώ του ένα τετρακύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 1.185 κ.εκ. και ισχύος 48 ίππων. Ελαφρύ (κάτω από 900 κιλά) και με τη λογική του όλα «μπροστά» (κινητήρας, μετάδοση κίνησης) ήταν σαφώς πιο σύγχρονο σε σύγκριση με πολλά από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν τότε στον ανατολικό τομέα (Trabant, Skoda, Moskwich), αλλά και ανταγωνιστικό των επίσης πιο σύγχρονων σε πολλούς τομείς Lada και Wartburg. Mε πλεονέκτημα τη χαμηλή τιμή αγοράς και τη φθηνή συντήρησή του κατάφερε να κάνει μια σταδιοδρομία που ακούμπησε τα 35 χρόνια, παρά ένα μήνα, παίρνοντας οριστική σύνταξη στις 21 Ιουλίου 2004 και δίνοντας τη θέση του στο Logan. Η συνολική παραγωγή του σε δίθυρες και τετράθυρες εκδόσεις sedan, όσο και σε estate, έφτασε τις 1.959.730 μονάδες, στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν και οι 318.969 της έκδοσης pick-up «1302» (από το 1975 ως τον Δεκέμβριο του 2006). Στη διάρκεια της ζωής του γνώρισε έξι αναβαθμίσεις, ενώ στα πρώτα χρόνια του σημαντική ήταν η βοήθεια του μητρικού εργοστασίου, που τροφοδοτούσε το Mioveni με μηχανικά μέρη και εξαρτήματα κατασκευασμένα στη Γαλλία (τα οποία αποδείχτηκαν ανώτερα ποιοτικά από εκείνα που παρήχθησαν μετέπειτα στη Ρουμανία). Ως «1300/1310» εμφανίστηκε για πρώτη φορά με τον κινητήρα των 1289 κ.κ., απόδοσης 54 ίππων. Ως το τέλος της μακράς καριέρας του δέχτηκε και μηχανικά σύνολα των 1.4 και 1.6 λίτρων, με ισχύ 62 και 72 ίππων αντίστοιχα. Το μοντέλο πήγε καλά και στην Ελλάδα, τη δεκαετία του '70, ενώ έκανε σημαντική καριέρα στη χώρα μας και ως ταξί.
Οι τρεις και πλέον δεκαετίες σταδιοδρομίας του μοντέλου δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν αν η συνεργασία μεταξύ Dacia και Renault δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, ακόμα και στα ταραγμένα χρόνια που έζησε η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Βαλκανικής χερσονήσου. Με βάση αυτή την παρακαταθήκη οικοδομήθηκε η σχέση εμπιστοσύνης, που κατέληξε στην πλήρη ένταξη της ρουμανικής εταιρείας στο Group Renault-Nissan και στη σημερινή της εμπορική άνθηση. Η συμβολή του «1300» σε αυτόν τον ευτυχισμένο μέχρι τώρα γάμο, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε οικονομικά μεγέθη, παρά μόνον σε συναισθηματικά (αξία ανεκτίμητη)...




ΠΗΓΗ: 4ΤΡΟΧΟΙ