ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ


powered by Agones.gr - Stoixima

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

To Ίντερνετ έχει γενέθλια και γίνεται 50 χρονών


Το πρώτο μήνυμα που μεταδόθηκε από έναν πρόγονο του Internet ήταν “login” και πραγματοποιήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1969 στην Αμερική. Αρχικά, υπήρχαν μόνο δύο υπολογιστές που ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους μέσω ενός απομακρυσμένου δικτύου στο πανεπιστήμιο. Λίγες εβδομάδες αργότερα, οι υπολογιστές αυξήθηκαν σε τέσσερεις και γεννήθηκε το Internet που ξέρουμε σήμερα!

Με το πέρασμα των χρόνων, όλο και περισσότεροι υπολογιστές προστέθηκαν στο «ARPANET», όπως ονομαζόταν τότε. Παρόλα αυτά στην αρχή, οι διάφορες «γλώσσες» των υπολογιστών αποδείχθηκαν προβληματικές, καθώς δεν υπήρχε ακόμα κάποιο προκαθορισμένο λειτουργικό σύστημα. Η ουσιαστική ανάπτυξη του Internet συνεχίστηκε το 1983, όπου δημιουργήθηκε μια κοινή γλώσσα υπολογιστών, το πρωτόκολλο δικτύου TCP/IP για μεταφορά δεδομένων.

Παρότι το πρωτόκολλο αρχικά σχεδιάστηκε για ανταλλαγή στρατιωτικών και επιστημονικών δεδομένων, τελικά βοήθησε και στην πρόοδο του πυρηνικού ερευνητικού εργαστηρίου CERN, στην Γενεύη της Ελβετίας, όχι μόνο για την αποστολή και λήψη δεδομένων, αλλά και για την κατανομή τους σε τεράστιες βάσεις δεδομένων. Το ότι το Internet έγινε προσβάσιμο από όλους, το οφείλουμε στον Βρετανό φυσικό Tim Berners-Lee, ο οποίος το 1990 ανέπτυξε το πρωτόκολλο http, και έτσι το περιορισμένο δίκτυο έγινε διαθέσιμο σε περισσότερους χρήστες. Αυτό οδήγησε και στη δημιουργία του «World Wide Web», γνωστό στις μηχανές αναζήτησης και ως «www.».

Μετέπειτα, στις αρχές του 1990, το Internet διαδόθηκε ακόμη περισσότερο στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες. Στη αρχή, οι άνθρωποι συνδέονταν στο Internet μέσω dial-up modem που συνδεόταν στην πρίζα του τηλεφώνου. Ό,τι θεωρούταν νέο και επαναστατικό τότε, τώρα είναι απαραίτητο. Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που τα μηνύματα στέλνονταν μόνο από έναν υπολογιστή προς έναν άλλο.

Το Internet έχει γίνει ένα ανεξάρτητο μεγάλο δίκτυο υπολογιστών που μοιράζονται δεδομένα μεταξύ τους. Κάθε υπολογιστής μπορεί να στείλει ή να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες. Σήμερα, πάνω από το μισό πληθυσμό του πλανήτη έχει πρόσβαση στο Internet. Στην Ευρώπη, το νούμερο αυτό φτάνει το 90%.





ΠΗΓΗ: Global Digital Report 

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων παρέλασε και φέτος για την 28η Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη.


Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων, ήταν για άλλη μία φορά παρών στη μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση της Εθνικής μας Επετείου 28ης Οκτωβρίου 1940 στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η συγκρότηση του τμήματος παρελάσεως έγινε από συλλόγους-μέλη της αλλά και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Αν. Ρωμυλίας που συνδυάστηκε με μία άρτια παρέλαση, λαμβάνοντας τα θετικά σχόλια των παρευρισκομένων. 
Το Δ.Σ. της Π.Ο.Σ.Θ. ευχαριστεί θερμά όλους τους συμμετέχοντες και συγκεκριμένα τους συλλόγους-μέλη μας που συγκρότησαν το τμήμα παρελάσεως Σύλλογος Μανδριτσιωτών Θρακιωτών Θέρμης, Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Κατερίνης Νοσταλγοί Της Παράδοσης, ΘΡΑΚΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ, Θρακικη Εστία Σουφλίου, Πολιτιστικός Σύλλογος Λαδιωτών Αλεξανδρούπολης και τέλος τον Πολιτιστικός - Επιμορφωτικός Σύλλογος Φερών «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ».






Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

Οι πρώτες συναρπαστικές εικόνες από το νοσοκομείο που σχεδιάζει ο Renzo Piano στην Κομοτηνή – Με δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχος


«Με έμπνευση από τα Ασκληπιεία και τη σπουδαιότητα που αποδιδόταν στον περιβάλλοντα χώρο για τη θεραπεία ενός ασθενούς, σκοπός είναι να δημιουργήσουμε ένα όσο το δυνατόν πιο όμορφο περιβάλλον, τόσο για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όσο και για τους ασθενείς. Αντί της λέξης όμορφο, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω εδώ τον αρχαίο ελληνικό όρο ’’καλός καγαθός’’, καθότι αποδίδει καλύτερα τη φιλοσοφία του σχεδιασμού ενός ιδεώδους χώρου θεραπείας και ανάρρωσης, και όχι απλώς υψηλής αισθητικής».
Με αυτές τις λέξεις περιγράφει ο Renzo Piano την αφετηρία της δημιουργίας του νέου Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής. Ο αρχιτέκτονας  που έχει βραβευτεί με το λεγόμενο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής Pritzker και είναι δημιουργός μερικών  κορυφαίων έργων του προηγούμενου και του τρέχοντος αιώνα όπως το Centre Pompidoυ στο Παρίσι,  το Whitney Museum στη Νέα Υόρκη και φυσικά το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), αναζητά πάντα την άμεση σύνθεση με τον τόπο, τον τοπίο, την ιστορία και τους συμβολισμούς. Και είναι ευχάριστο να τον ακούμε να επιστρέφει στις αγαπημένους ελληνικές λέξεις - έννοιες «καλός καγαθός» που ξανά και ξανά μας είπε στις επισκέψεις του στην Ελλάδα κατά τη δημιουργία του ΚΠΙΣΝ.


Το νέο υπερσύχρονο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής ΙΣΝ, που θα αντικαταστήσει τις υφιστάμενες κατακερματισμένες υποδομές σε νέο οικόπεδο εκτός της πόλης, θα εξοπλιστεί με ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό κορυφαίας τεχνολογίας, παρέχοντας τα απαραίτητα εργαλεία στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και κατ’ επέκταση υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας σε νοσηλευόμενους και εξωτερικούς ασθενείς. Το νοσοκομείο θα περιβάλλεται από ένα πυκνό δάσος, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι ασθενείς και οι συγγενείς των ασθενών κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, αποσκοπώντας στη βελτίωση της θεραπευτικής διαδικασίας. Δεν θα υπάρχουν παρά μόνο μονόκλινα και δίκλινα δωμάτια νοσηλείας, με ανεμπόδιστη θέα προς το δάσος, ενώ για τις αίθουσες χειρουργείων έχουν προβλεφθεί μεγάλα ανοίγματα, στραμμένα προς το πάρκο, επιτρέποντας τη διέλευση φυσικού φωτός.
Ακολουθώντας το επιτυχημένο μοντέλο του ΚΠΙΣΝ, ο σχεδιασμός, η κατασκευή και η λειτουργία του νοσοκομείου ενσωματώνουν πράσινες αρχές βιωσιμότητας του προγράμματος LEED. Παράλληλα, οι νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις θα δώσουν τη δυνατότητα ανάπτυξης της σύγχρονης ψηφιακής λειτουργίας των κλινικών υπηρεσιών, της βιώσιμης και αποδοτικής διαχείρισης και συντήρησης του Νοσοκομείου και της διασύνδεσης του με άλλες συνεργαζόμενες μονάδες υγείας.
Με την ολοκλήρωση του νέου Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής ΙΣΝ, που αναμένεται το καλοκαίρι του 2024, το ΙΣΝ φιλοδοξεί το Νοσοκομείο να αποτελέσει πρότυπο δημόσιας  νοσηλείας, περίθαλψης και φροντίδας για τους κατοίκους –ενήλικες και παιδιά– της  Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και ειδικότερα του Νομού Κομοτηνής. «Ένα νοσοκομείο  ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους τους κατοίκους της πολυπολιτισμικής κοινωνίας της Κομοτηνής, που εκτός από υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, θα προσφέρει ένα περιβάλλον  περίθαλψης υψηλών προδιαγραφών».

Θυμίζουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2017, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), σε συνέχεια συζητήσεων με το  Υπουργείο Υγείας, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τη χρηματοδότηση σειράς έργων υποδομών και εκπαίδευσης για την ενίσχυση του τομέα Δημόσιας Υγείας και κατ’ επέκταση της υγείας των κατοίκων της χώρας μας, με  προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα €400 εκατομμύρια.





Πηγή: iefimerida.gr


Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Οι βίσωνες επέστρεψαν στη Ροδόπη μετά από 800 χρόνια


Γεννήθηκε το πρώτο μικρό στην άγρια φύση.

Κάποτε ήταν άρχοντες του δάσους- μεγαλόσωμα πλάσματα τα οποία κυνηγούσαν βασιλιάδες και ευγενείς στην ύπαιθρο των Βαλκανίων. Ωστόσο οι ευρωπαϊκοί βίσωνες (γνωστοί και ως βόνασοι) είχαν χαθεί για περίπου 800 χρόνια- για να επιστρέψουν τώρα, χάρη στις προσπάθειες οικολόγων και περιβαλλοντολόγων στη Βουλγαρία, με το πρώτο μικρό να γεννιέται στην άγρια φύση εδώ και πάνω από οκτώ αιώνες.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της Telegraph, ένα μικρό κοπάδι από επτά βίσωνες απελευθερώθηκε σε εθνικό δρυμό στο βουλγαρικό τμήμα της οροσειράς της Ροδόπης το καλοκαίρι, με ένα θηλυκό να γεννά πρόσφατα ένα μικρό. «Είναι ο πρώτος άγριος βίσωνας που γεννιέται νότια του Δούναβη από τον Μεσαίωνα» είπε στην Telegraph ο Χρίστο Χρίστοφ μέλος του προγράμματος επιστροφής των βισώνων.


«Δεν είμαστε σίγουροι πότε γεννήθηκε το μικρό επειδή η μητέρα γέννησε σε ένα από τα πιο άγρια και απομακρυσμένα μέρη του δρυμού, μια κοιλάδα που είναι εξαιρετικά δυσπρόσιτη. Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για εμάς. Είμαστε περήφανοι που μετά από οκτώ αιώνες και άνω γεννιέται το πρώτο μικρό βίσωνα στην άγρια φύση της Βουλγαρίας».

Στο μικρό δόθηκε το όνομα Ναντέζντα (Ελπίδα), καθώς είναι «σύμβολο της ελπίδας για μια Ροδόπη με μεγαλύτερη βιοποικιλότητα».
Η επιστροφή του βίσωνα αποτελεί πρωτοβουλία ενός προγράμματος ονόματι Rewilding Europe, που επιστρέφει σε περιοχές της Ευρώπης ζώα που είχαν εξαφανιστεί από καιρό. Μεταξύ των στόχων είναι ενίσχυση του τουρισμού που έχει να κάνει με την παρατήρηση άγριων ζώων σε αγροτικές περιοχές και η επιστροφή ζώων που κάποτε είχαν σημαντικό ρόλο στα «ψηφιδωτά» της φύσης των περιοχών εκείνων.

Μακροπρόθεσμα, ο στόχος είναι η δημιουργία ενός κοπαδιού μέχρι και 50 βισώνων στη Ροδόπη.





ΠΗΓΗ: HUFFPOST

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

Το θεατρικό εργαστήρι Ν. Ορεστιάδας ΔΙΟΝΥΣΟΣ … στην Πρωτεύουσα !


Στο θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας παρουσιάζει την παραστασή του το Θεατρικό Εργαστήρι Ν.Ορεστιάδας ΔΙΟΝΥΣΟΣ με την κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται».
Κλείνοντας έναν μεγάλο κύκλο επιτυχημένων παραστάσεων του έργου που ξεκίνησε από την προηγούμενη σεζόν στο θέατρο ΔΙΟΝΥΣΟΣ και αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στην τελετή έναρξης του 20ου Πανελληνίου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου στην Ν. Ορεστιάδα ολοκληρώνεται το Σάββατο 19/10 στη Θεσσαλονίκη και την Δευτέρα 21 & την Τρίτη 22/10 στην Αθήνα.


Συγκεκριμένα στην Αθήνα τη Δευτέρα 21 και την Τρίτη 22 Οκτωβρίου στις 20:30 στο θέατρο «ΑΡΓΩ» - Αιμιλία Υψηλάντη, στο Μεταξουργείο. (Ελευσινίων 15)
Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Άκης Τσονίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Πατούνας
Ήχοι: Γιάννης Μητούδης  -  Τεχνική Υποστήριξη: Ιορδάνης Βροχίδης

Παίζουν (αλφαβητικά):
Βάσια Ζάχρα, Κατερίνα Ζησάκη, Φανή Καρασμανάκη, Ιωάννης Κάρμης, Άρης Καρυπίδης, Γιούλη Κιτσικούδη, Γιώργος Μέτογλου, Δημήτρης Μωρίδης, Νίκος Πατούνας, Μαρία Πετρίδου, Απόστολος Τσακιρίδης, Στανισλάβ Τσβέτκωφ και ο Άκης Τσονίδης.

Δύο ευκαιρίες για θέατρο σε δύο παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσει κανείς.






Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

Έρευνα: Οι παραδοσιακοί χοροί προστατεύουν τον εγκέφαλο από τη γήρανση


Οι παραδοσιακοί χοροί αποτελούν μέρος του πολιτισμού μας και μας προσδίδουν μια συνεκτική ταυτότητα, ενώνοντάς μας σε επίπεδο κοινότητας. Φυσικά, ένα μεγάλο ποσοστό νέων επιλέγει να μάθει παραδοσιακούς χορούς, τόσο για να συνδεθεί με τις ρίζες του, όσο και ως μια εναλλακτική μορφή άσκησης. Όμως, μια πρόσφατη έρευνα έρχεται για να προσθέσει άλλο ένα ισχυρό πλεονέκτημα της εκμάθησης παραδοσιακών χορών: εκείνο της προστασίας του εγκεφάλου.

Σύμφωνα με την «New York Times», οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι καθώς μεγαλώνουμε, ο εγκέφαλός μας αλλάζει και οι νοητικές του λειτουργίες φθίνουν. Η ταχύτητα αποθήκευσης και χρήσης των νέων δεδομένων είναι σημαντικά μικρότερη. Αυτό έχει αποδειχθεί ερευνητικά ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν περάσει μόλις τα 40 χρόνια ζωής.

Ωστόσο, είναι αμέτρητες θεωρίες και έρευνες που προσπαθούν να αποδείξουν ότι αυτές οι αλλαγές είναι αναστρέψιμες ή έστω μπορούν να επιβραδυνθούν σημαντικά. Το επιστημονικό περιοδικό «Frontiers in Aging Neuroscience» δημοσίευσε, λοιπόν, πρόσφατα σχετική έρευνα από επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, αλλά και άλλων ερευνητικών ιδρυμάτων με δείγμα τους 174 υγιείς 60άρηδες και 70άρηδες.

Χώρισαν τα υποκείμενα σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ακολούθησαν ένα πρόγραμμα γρήγορου βάδην, η δεύτερη ομάδα έκανε διατάσεις και ισορροπία, ενώ η τρίτη μάθαινε παραδοσιακούς χορούς. Μετά από έξι μήνες υποβλήθηκαν σε τεστ.

Η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Αγκνιέσζκα Μπουρζίνσκα, καθηγήτρια Ανθρώπινης Ανάπτυξης & Νευροεπιστήμης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, στο Φορτ Κόλινς δήλωσε για τα αποτελέσματα: «Στον εγκέφαλο όλων των εθελοντών παρατηρήσαμε κάποιες ενδείξεις εκφύλισης της λευκής ουσίας, οι οποίες ήταν μεν περιορισμένες (ουσιαστικά είχαν λεπτύνει και είχαν αραιώσει λίγο οι συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων), αλλά και απρόσμενα σημαντικές, αν αναλογιστούμε ότι είχαν περάσει μόλις έξι μήνες».

Αυτή η εκφύλιση παρατηρήθηκε σε όσους έκαναν μεγάλα ποσοστά καθιστικής ζωής. Όμως μια συγκεκριμένη ομάδα ηλικιωμένων παρουσίασε βελτίωση των ποσοστών λευκής ουσίας σε μια συγκεκριμένη εγκεφαλική δομή, εκείνη της ψαλίδας, η οποία σχετίζεται με την ταχύτητα επεξεργασίας των πληροφοριών και τη μνήμη.

Κλείνοντας στο άρθρο τους οι ερευνητές αναφέρουν για τη σημασία των αποτελεσμάτων: «Το μήνυμα της μελέτης είναι ότι πρέπει να προσπαθούμε να μη διάγουμε καθιστική ζωή. Οι λιγοστοί εθελοντές μας που γυμνάζονταν πριν δηλώσουν συμμετοχή στη μελέτη μας είχαν τη μικρότερη εκφύλιση της λευκής ουσίας απ’ όλους και όσοι από αυτούς έκαναν χορό, αποκόμισαν κιόλας σημαντικά οφέλη».





ΠΗΓΗ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

Η ιστορία της γκλίτσας του τσομπάνη

Ενα ιδιαίτερο ξυλόγλυπτο αντικείμενο που συνδέεται παραδοσιακά με την ποιμενική ζωή και τέχνη είναι η γκλίτσα, την οποία χρησιμοποιούσαν τσομπάνηδες, τσέλιγκες και ζωέμποροι.

Σύμφωνα με τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό Κυριάκο Παπαδόπουλο, ο οποίος, μετά από 7ετή έρευνα σε όλη την Ελλάδα, κατασκεύασε και φιλοτέχνησε μια σπάνια συλλογή από δεσποτικές ράβδους και γκλίτσες, που έχουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για την ελληνική κτηνοτροφική ιστορία. Στις λαβές τους αναπαριστούν συνήθως φίδια αλλά και κεφαλές αλόγων. Όπως εξηγεί, τα φίδια, τα άλογα και άλλα ζώα, όπως αετοί και μυθικοί δράκοι, για τους ανθρώπους της φύσης που ζουν σε βουνά και κάμπους και έχουν να αντιμετωπίσουν φυσικά αλλά και ανεξήγητα, για αυτούς, φαινόμενα, πιθανά σκαλίζονταν είτε για να έχουν την εύνοιά τους, ή για να συνηθίσουν στην ιδέα του καθημερινού κινδύνου ή για να φοβίζουν τους άλλους στη θέα των ζώων που υπήρχε στη ράβδο τους ως προστάτης, όχι ως εχθρός.
«Για τις κεφαλές των αλόγων, μία ερμηνεία είναι ότι τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι τσέλιγκες προσλάμβαναν βοσκούς για τα ποίμνιά τους ήταν η ημέρα εορτής του Αγίου Γεωργίου, και η ημέρα που τους απέλυαν η γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Οι δύο Άγιοι έχουν ένα κοινό στοιχείο, ότι είναι καβαλάρηδες. Την περίοδο εργασίας, οι ποιμένες την ονόμαζαν “χάκι”, που σημαίνει δίκαιο», σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος.


Σε ό,τι αφορά την ονομασία, αναφέρει ότι η γκλίτσα προέρχεται από τη λέξη αγκύλη, καθώς παλαιότερα χρησίμευε για να «αγκυλώνει» τα ζώα από τον λαιμό. Με την πάροδο των ετών έγινε λεπτότερη, για να συλλαμβάνουν τα ζώα από το πόδι και μετονομάστηκε σε αγκυλίτσα, αργότερα γκλίτσα, ενώ σε άλλες περιοχές ακόμη και σήμερα έχει άλλες ονομασίες, όπως στην Πέλλα που την αποκαλούν στα βλάχικα «κρλικ», που σημαίνει στραβό ξύλο.

Η συλλογή με τις ράβδους φιλοξενείται στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Γιαννιτσών.




ΠΗΓΗ: ypaithros.gr

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

Απίστευτο αλλά αληθινό: Η Τουρκία χρηματοδοτεί και στηρίζει μειονοτικές ποδοσφαιρικές ομάδες της Θράκης


Χορηγός σε μειονοτικές ποδοσφαιρικές ομάδες της Θράκης, που αγωνίζονται στις Ενώσεις Ξάνθης και Ροδόπης, έγινε η ίδια η… Τουρκία!

Απίστευτο κι όμως αληθινό: Υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Απόδημων Τούρκων και Συγγενών Κοινοτήτων της Τουρκίας και διαμέσου της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής (GTGB) και του προξενείου της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή, παρασχέθηκε βοήθεια σε αθλητικά είδη σε μια σειρά από μειονοτικές ομάδες που αγωνίζονται σε ερασιτεχνικές κατηγορίες σε Ξάνθη και Κομοτηνή στη Δυτική Θράκη.

Σχετικά με το θέμα η ανακοίνωση της GTGB έχει ως εξής: «Μετά από αίτημα των δημάρχων Οντέρ Μουμίν, Ριντβάν Αχμέτ και Ρινβτάν Ντελιχουσεΐν, παραδόθηκαν αθλητικά είδη στις ομάδες Ασωμάτων του δήμου Ιάσμου, Γοργόνας, Σμίνθης και Εχίνου του δήμου Μύκης και Σμιγάδας και Ένωσης Γιακά του δήμου Αρριανών. Από αρμόδιους φορείς αναφέρθηκε πως τέτοιου είδους βοήθεια θα μπορεί να δίνεται σε ομάδες μας, που αγωνίζονται σε διάφορες κατηγορίες. Στο πλαίσιο αυτό ευχαριστούμε τον πρόεδρο της YTB, το προξενείο της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή και τους σχετιζόμενους δημάρχους».

Απευθείας δηλαδή στήριξη από κρατική υπηρεσία της Τουρκίας σε ομάδες που αγωνίζονται στην ελληνική Θράκη !





ΠΗΓΗ: TROMAKTIKO.GR