ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ


powered by Agones.gr - Stoixima

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

Η ιστορία της γκλίτσας του τσομπάνη

Ενα ιδιαίτερο ξυλόγλυπτο αντικείμενο που συνδέεται παραδοσιακά με την ποιμενική ζωή και τέχνη είναι η γκλίτσα, την οποία χρησιμοποιούσαν τσομπάνηδες, τσέλιγκες και ζωέμποροι.

Σύμφωνα με τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό Κυριάκο Παπαδόπουλο, ο οποίος, μετά από 7ετή έρευνα σε όλη την Ελλάδα, κατασκεύασε και φιλοτέχνησε μια σπάνια συλλογή από δεσποτικές ράβδους και γκλίτσες, που έχουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για την ελληνική κτηνοτροφική ιστορία. Στις λαβές τους αναπαριστούν συνήθως φίδια αλλά και κεφαλές αλόγων. Όπως εξηγεί, τα φίδια, τα άλογα και άλλα ζώα, όπως αετοί και μυθικοί δράκοι, για τους ανθρώπους της φύσης που ζουν σε βουνά και κάμπους και έχουν να αντιμετωπίσουν φυσικά αλλά και ανεξήγητα, για αυτούς, φαινόμενα, πιθανά σκαλίζονταν είτε για να έχουν την εύνοιά τους, ή για να συνηθίσουν στην ιδέα του καθημερινού κινδύνου ή για να φοβίζουν τους άλλους στη θέα των ζώων που υπήρχε στη ράβδο τους ως προστάτης, όχι ως εχθρός.
«Για τις κεφαλές των αλόγων, μία ερμηνεία είναι ότι τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι τσέλιγκες προσλάμβαναν βοσκούς για τα ποίμνιά τους ήταν η ημέρα εορτής του Αγίου Γεωργίου, και η ημέρα που τους απέλυαν η γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Οι δύο Άγιοι έχουν ένα κοινό στοιχείο, ότι είναι καβαλάρηδες. Την περίοδο εργασίας, οι ποιμένες την ονόμαζαν “χάκι”, που σημαίνει δίκαιο», σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος.


Σε ό,τι αφορά την ονομασία, αναφέρει ότι η γκλίτσα προέρχεται από τη λέξη αγκύλη, καθώς παλαιότερα χρησίμευε για να «αγκυλώνει» τα ζώα από τον λαιμό. Με την πάροδο των ετών έγινε λεπτότερη, για να συλλαμβάνουν τα ζώα από το πόδι και μετονομάστηκε σε αγκυλίτσα, αργότερα γκλίτσα, ενώ σε άλλες περιοχές ακόμη και σήμερα έχει άλλες ονομασίες, όπως στην Πέλλα που την αποκαλούν στα βλάχικα «κρλικ», που σημαίνει στραβό ξύλο.

Η συλλογή με τις ράβδους φιλοξενείται στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Γιαννιτσών.




ΠΗΓΗ: ypaithros.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου