Χαμόγελο του Παιδιού: «Ηλικιωμένη από την Ορεστιάδα έκανε δωρεά 238.081,23 ευρώ»

Να αποκαταστήσει την αλήθεια σχετικά με δωρεά ηλικωμένης από την Ορεστιάδα, επιχειρεί το Χαμόγελο του Παιδιού

Τα πράγματα στη θέση τους και να αποκαταστήσει την αλήθεια με ανακοίνωση του για το θέμα της συγκινητικής σίγουρα δωρεάς ηλικιωμένης από το Χειμώνιο Ορεστιάδας, θέλησε να βάλει το “Χαμόγελο του Παιδιού”, γιατί από πέρυσι τον Σεπτέμβριο που για πρώτη φορά βγήκε στον “αέρα” η συγκεκριμένη είδηση και το τελευταίο χρονικό διάστημα που αναπαράχθηκε από πανελλαδικά ΜΜΕ, γράφτηκαν όπως επισημαίνεται ανακρίβειες.

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση αναφέρει ότι η αείμνηση Κυράνω Κανλή που πέθανε στο Χειμώνιο, έκανε δωρεά στο “Χαμόγελο του Παιδιού” 238.081,23€ και όχι 1.000.000€ όπως έγραψε τον Σεπτέμβριο του 2018 το σάιτ της Ορεστιάδας thrakinea.gr που έβγαλε αποκλειστικά την συγκεκριμένη είδηση. Ακόμα και έτσι πάντως, σίγουρα είναι πολύ σημαντικό το ποσό αυτό και για… ιερό σκοπό και στο ένα σκέλος του δημοσιεύματος ήταν σωστό και ανέδειξε την συγκινητική αυτή της συγχωρεμένης συντοπίτισσας μας. Όπως λοιπόν αναφέρει:

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στην αείμνηστη Κανλή Κυράνω, κάτοικο εν ζωή Ν.Χειμωνίου Ορεστιάδας, η οποία απεβίωσε στις 06/09/2018 στο Διδυμότειχο Έβρου και διέθεσε μέρος της περιουσίας της στον Οργανισμό μας.

Η δωρεά στον Οργανισμό μας ανέρχεται στο ποσό των 238.081,23€, και όχι του 1.000.000€ όπως εσφαλμένα δημοσιεύτηκε σε διάφορα Μ.Μ.Ε. Ενώ η υπόλοιπη περιουσία διατέθηκε στους οικείους της.

Το ποσό θα αξιοποιηθεί τιμώντας τη μνήμη της για την υποστήριξη παιδιών πανελλαδικά, που αντιμετωπίζουν προβλήματα και χρειάζονται φροντίδα.

Η αείμνηστη Κανλή Κυράνω διέθετε ιδιαίτερες ευαισθησίες και χαρακτηριζόταν από έντονη διάθεση προσφοράς, έχοντας και η ίδια δοκιμαστεί εν ζωή εξαιτίας του πρόωρου θανάτου των δύο παιδιών της.

Μας τιμά βαθύτατα η εμπιστοσύνη της αείμνηστης στο έργο που επιτελούμε”.

ΠΗΓΗ: EVROSNEWS

WWW.VELOSNEWS.COM

Πόσο έμεινε η κάθε περιοχή της Ελλάδας κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό

Οι περιοχές που δεν υποδουλώθηκαν ποτέ και αυτές που έμειναν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για περισσότερα από 500 χρόνια

Μπορεί η 25η Μαρτίου 1821 να σηματοδοτεί την παλιγγενεσία του ελληνικού έθνους δεν είναι όμως η ημερομηνία που απελευθερώθηκαν όλες οι περιοχές που απαρτίζουν σήμερα την Ελλάδα. Αντίστοιχα το 1453, χρονολογία που σηματοδοτεί το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δεν σημαίνει ότι το σύνολο του ελλαδικού χώρου βρέθηκε υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το "400 χρόνια σκλαβιά" είναι ένας γενικός μέσος όρος καθώς υπήρχαν περιοχές που δεν υποδουλώθηκαν ποτέ , άλλες που βρέθηκαν μόνο 100 χρόνια κάτω από τον Οθωμανικό έλεγχο και άλλες που απελευθερώθηκαν μετά από 500 και χρόνια στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Στον χάρτη που επιμελήθηκε ο ArcGreek - τον οποίο τον ευχαριστούμε για την παραχώρηση χρήσης - παρουσιάζονται κατά προσέγγιση οι περιοχές και οι χρονολογίες οθωμανικής κατάκτησης ανά περιοχή με τις αντίστοιχες περιοχές και χρονολογίες απελευθέρωσης. Απο τις χρονολογίες προκύπτει και ο συνολικός χρόνος οθωμανικού ελέγχου, κατά προσέγγιση, ανά περιοχή της ελλαδικής επικράτειας.

Όπως μας ανέφερε ο δημιουργός του χάρτη πηγές του ήταν τόσο καταγραφές της ελληνικής ιστορίας π.χ. Βακαλόπουλος όπως και εγκυκλοπαιδικές πηγές.

Όπως φαίνεται από τον χάρτη σχεδόν όλη η Βόρεια Ελλάδας (σ.σ. με εξαίρεση τον σημερινό νομό Χαλκιδικής και μέρος αυτού της Θεσσαλονίκης) βρέθηκαν υπό οθωμανική κυριαρχία για περισσότερα από 500 χρόνια με τους νομούς Έβρου και Ροδόπης να είναι οι μόνοι που ξεπέρασαν τα 550 χρόνια. Λόγω γεωγραφικής θέσης ήταν η πρώτη περιοχή που οι Οθωμανοί κατέλαβαν στον ελλαδικό χώρο το 1362 και η τελευταία από την οποία αποχώρησαν το 1919.

Αντίθετα δεν υποδουλώθηκαν ποτέ τα Επτάνησα που βρίσκονταν την συγκεκριμένη περίοδο υπό τον έλεγχο Ιταλών και Γάλλων, η Μάνη και τα Σφακιά τα οποία όμως πλήρωναν φόρο υποτέλειας στην Πύλη.

ΠΗΓΗ: ΚΩΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ  -  NEWS 24/7

WWW.VELOSNEWS.COM

Ποια άλλη χώρα έχει σαν εθνικό σύνθημα το «ελευθερία ή θάνατος»

Η φράση «ελευθερία ή θάνατος» είναι εθνικό σύνθημα της Ελλάδας που διαδόθηκε ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, οπότε χρησιμοποιήθηκε ως πολεμική ιαχή και αναγραφόταν σε πολεμικές σημαίες του απελευθερωτικού αγώνα. Με τη φράση αυτή οι Έλληνες ορκίζονταν την πίστη τους στον αγώνα μέχρι την ελευθερία ή το θάνατο. Το σύνθημα συμβολίζει, την αποφασιστικότητα των Ελλήνων για τον συνεχή αγώνα ενάντια στη τυραννία και στη καταπίεση.

Δεν είναι όμως μόνο η χώρα μας που έχει υιοθετήσει το σύνθημα αυτό. Μια χώρα μακρινή, στην άλλη πλευρά της υδρογείου έχει ακριβώς το ίδιο εθνικό σύνθημα. Εθνικό μότο της Ουρουγουάης είναι το «Libertad o Muerte» δηλαδή «ελευθερία ή θάνατος» και μάλιστα προέκυψε την ίδια χρονική περίοδο.

Libertad o Muerte ήταν του επαναστατικού κινήματος Treinta y Tres Orientales (οι τριάντα τρεις ανατολικοί) που ξεκίνησε το 1825 και οδήγησε στην απελευθέρωση της Ουρουγουάης από την Αυτοκρατορία της Βραζιλίας στις 28 Αυγούστου 1828. Το σύνθημα γραφόταν στη σημαία του κινήματος η οποία αποτελεί ακόμη και σήμερα μια από τις επίσημες σημαίες της Ουρουγουάης.

Βίοι παράλληλοι λοιπόν για την Ελλάδα και την Ουρουγουάη, καθώς επαναστάτησαν για ελευθερία την ίδια χρονική περίοδο, με το ίδιο σύνθημα και την κέρδισαν την ίδια περίοδο επίσης. Μια ακόμη ομοιότητα, είναι στις σημαίες των δύο χωρών (οι ιστορικές αναφορές διαφέρουν σχετικά με τον τρόπο υιοθέτησης της κάθε σημαίας).

ΠΗΓΗ: TROMAKTIKO.GR

WWW.VELOSNEWS.COM

Στο «Σταύρος Νιάρχος» τα γυρίσματα του νέου James Bond ;

Την Ελλάδα περιλαμβάνει στις χώρες που θα γίνουν τα γυρίσματα της νέας ταινίας του James Bond σε σημερινό της ρεπορτάζ η εφημερίδα Mirror.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα βασικά γυρίσματα της 25ης ταινίας με τον Βρετανό κατάσκοπο θα γίνουν στην Τζαμάικα! Ωστόσο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα γίνουν επίσης γυρίσματα σε Ελλάδα και Ιταλία. Η εφημερίδα επισημαίνει πάντως ότι πρόκειται για ρεπορτάζ και πως όσα μεταδίδει για Ελλάδα και Ιταλία δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμη.

Μάλιστα πρώτη φορά μετέφερε τη σχετική είδηση πριν έναν μήνα βασιζόμενη σε χρήστη του Reddit, ο οποίος έλεγε ότι έχει εσωτερική πληροφόρηση και γνωρίζει ότι είναι σε εξέλιξη συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για τα γυρίσματα στην Αθήνα. Συγκεκριμένα το σχέδιο είναι οι σκηνές να γυριστούν στο στολίδι της πρωτεύουσας, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

ΠΗΓΗ: PROTOTHEMA.GR

WWW.VELOSNEWS.COM

Πώς προέκυψε η φράση «Άλλος πλήρωσε τη νύφη»

Πολλές είναι οι φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά αγνοώντας πόσο παλιά είναι η ιστορία τους. Πώς προέκυψε άραγε, η ομολογουμένως πολυχρησιμοποιημένη φράση: «Άλλος πλήρωσε τη νύφη;»

Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο Φλαμής είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας.

Η ώρα του γάμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε. Τι είχε συμβεί; Απλούστατα. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε το νεαρό Ταλιάνη, προτίμησε ν’ ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της πρότεινε να την απαγάγει όπως αναφέρει το dogma.gr.

Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει.

Γύρισε στο σπίτι του παρ’ ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε κάνει στην κόρη του. Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο, έλεγε πως ο,τιδήποτε κι αν συνέβαινε προ ή μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης «δε θα ξαναρχούτο τση καντοχή ουδενός οι μπλούσιες πραμάτιες και τα τζοβαΐρια όπου ανταλλάξασι οι αρρεβωνιασμένοι». Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γερο – Φλαμής ήξερε από πριν, τι επρόκειτο να συμβεί γι’ αυτό έβαλε εκείνο τον όρο.

Κι έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου. Από τότε οι παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι «άλλος πλήρωσε τη νύφη».

WWW.VELOSNEWS.COM

Γιατί σβήνουμε κεράκια στα γενέθλια; Ποια ευχή έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα σε όλο τον κόσμο είναι το σβήσιμο των κεριών της τούρτας την ημέρα των γενεθλίων. Στις περισσότερες χώρες ακολουθείται η ίδια διαδικασία.

Πάνω στην τούρτα τοποθετούνται τόσα κεριά όσα τα χρόνια ζωής του εορτάζοντος. Φίλοι και συγγενείς λένε με μια φωνή το τραγούδι των γενεθλίων και στο τέλος ο εορτάζων σβήνει τα κεριά, κάνοντας μια ευχή.

Ποια είναι όμως, η προέλευση αυτού του εθίμου;

Σύμφωνα με μια θεωρία, το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες λέγεται ότι έφτιαχναν πίτες με μέλι, τις οποίες στόλιζαν με κεριά, προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος. Τα κεριά συμβόλιζαν τα αστέρια και το φεγγάρι.

Οι αρχαίοι έσβηναν τα κεριά γιατί πίστευαν ότι ο καπνός μεταφέρει τις ευχές τους στους θεούς.

Την ίδια τελετή έκαναν και στα γενέθλια των παιδιών τους γιατί θεωρούσαν ότι η θεά Άρτεμις ήταν προστάτιδα των παιδιών και έτσι θα τα προστάτευε από αρρώστιες και κάθε κακό.

Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα.

«Ω κορυφαία Θεά των γεννήσεων, Ακραία Άρτεμη δέξου αυτόν τον σεμνό ύμνο και χάρισε την ευλογία σου σε αυτόν που γιορτάζει την ημέρα της γεννήσεως του στο υλαίο πεδίο της ύπαρξης… Σεμνή Θεά δώρισε την σπουδαιότητα και τον σεβασμό σε τούτη την ύπαρξη», έλεγε η αρχαία ελληνική ευχή για τα γενέθλια.

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, το σβήσιμο των κεριών προέρχεται από την Γερμανία του 18ου αιώνα. Οι Γερμανοί εμπλούτισαν λίγο τα κέικ που φτιάχνονταν μέχρι τότε και άρχισαν να φτιάχνουν τούρτες με ζαχαρόπαστα, τις οποίες στόλιζαν με κεριά. Συγκεκριμένα, το έθιμο καθιερώθηκε στο φεστιβάλ για παιδιά Kinderfeste. Συνήθως, έβαζαν πάνω στην τούρτα τόσα κεριά όσα ήταν τα χρόνια που ζούσε το παιδί, συν ακόμα ένα που συμβόλιζε την μακροζωία.

Για πολλούς τα αναμμένα κεριά συμβολίζουν «το φως της ζωής», ενώ άλλοι θεωρούν ότι διώχνουν μακριά το κακό.

Το έθιμο όμως, δεν αφορούσε μόνο τα παιδιά. Το 1746 ο Γερμανός κληρικός Nikolaus Ludwig von Zinzendorf γιόρτασε τα γενέθλιά του με μια τεράστια τούρτα γεμάτη κεριά.

Κρατήστε όποια από τις δύο εκδοχές θέλετε και διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ευχή των αρχαίων: «Ω κορυφαία Θεά των γεννήσεων, Ακραία Άρτεμη δέξου αυτόν τον σεμνό ύμνο και χάρισε την ευλογία σου σε αυτόν που γιορτάζει την ημέρα της γεννήσεως του στο υλαίο πεδίο της ύπαρξης.

Εσύ που δίνεις το τέλειο δώρο Ανυσιδώρα χάρισε δώρα υγίειας, ευδαιμονίας, πνευματικής και υλικής ανάπτυξης, χαράς, ευθυμίας, και κάθε άλλου ψυχικού ή υλικού δώρου που εσύ κρίνεις για την αρετοδρομία της υπάρξεως.

Στάσου Βοηθός της υπάρξεως τούτης και Ευπλόκαμος, στρώνοντας άριστους δρόμους αρετής που οδηγούν σε έπαθλα αιώνια ώστε η ψυχή να ομοιάζει την Ευστέφανη χάρη Σου.

Καθαρά Θεά, κράτα αμόλυντη την ψυχή από κάθε κακό.

Μεγαλώνυμη και Ολβιόμοιρη Θεά χάρισε την μέγιστη ευτυχία της μοίρας ως Περασία βοήθησε την σκέψη να οδεύει ασφαλής από τις αναζητήσεις της.

Σαόφρων χάρισε υγιή σκέψη.

Σεμνή Θεά δώρισε την σπουδαιότητα και τον σεβασμό σε τούτη την ύπαρξη».

ΠΗΓΗ: PRONEWS.GR

WWW.VELOSNEWS.COM

Χαρταετός: Η παράδοση των 3.000 χρόνων- Που «γεννήθηκε» και τι συμβολίζει ?

Η συνήθεια του πετάγματος του χαρταετού δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόσφατη. Αν και υπάρχει η άποψη ότι για πρώην φορά έγινε στην αρχαία Ελλάδα, το πιθανότερο είναι πως ξεκίνησε στην κίνα και μάλιστα πριν από 3.000 χρόνια περίπου.

Αρχικά το υλικό της κατασκευής δεν ήταν το χαρτί αλλά το μπαμπού και το μετάξι. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν το πέταγμα του χαρταετού για τελετουργικούς και θρησκευτικούς λόγους, τις περισσότερες φορές για να ξορκίσουν το κακό. Κι αυτό γιατί πίστευαν πως όσο ψηλότερα φτάσει ο χαρταετός, τόσο πιο τυχερή θα είναι η χρονιά τους.

Εκτός από την Κίνα, το πέταγμα του χαρταετού φαίνεται να ήταν δημοφιλές εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ινδία, στην Ιαπωνία και στην Ταϊλάνδη. Στην Βόρεια Ινδία μάλιστα, στα πλαίσια της ινδουιστικής παράδοσης, το πέταγμα του χαρταετού συνδέεται με την πανηγυρική υποδοχή της άνοιξης.

Το πέταγμα λοιπόν, συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή που έρχεται ποπ κοντά στον θεό. Κάποιοι έδεναν στους χαρταετούς τις συμφορές τους γραμμένες σε χαρτί με σκοπό να της διώξουν μακριά, ενώ άλλοι έγραφαν τις επιθυμίες τους με την ελπίδα να εισακουστούν.

Γύρω στο 1.400 μ.Χ., οι Ευρωπαίοι εξερευνητές έφεραν το έθιμο και στην Γηραιά Ήπειρο. Οι πρώτες αναφορές έγιναν στην Γερμανία το 1450 και στην Ισπανία το 1606.

Η πρώτη επαφή με την Ελλάδα έγινε στα αρχαία χρόνια, με απόδειξη ένα αγγείο που αναπαριστά μια κόρη η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει. Στα πιο πρόσφατα χρόνια, η συνήθεια έφτασε στα λιμάνια της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο. Από εκεί έφτασε και στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ακόμα και σήμερα, συμβολίζει την ανάταση της ψυχής, την υποδοχή της άνοιξης, με πολλά χρώματα και χαρούμενη διάθεση.

ΠΗΓΗ: TROMAKTIKO.GR

WWW.VELOSNEWS.COM

Η ιστορία της λαγάνας: Το ιδιαίτερο ψωμί που τρώμε μόνο την Καθαρά Δευτέρα

Σήμα κατατεθέν της Καθαράς Δευτέρας είναι η λαγάνα. Ενα ψωμί διαφορετικό από αυτό που τρώμε όλη τη χρονιά.

Η λαγάνα είναι ο άζυμος άρτος (ψωμί), ο οποίος φτιάχνεται με παραδοσιακό τρόπο στην Ελλάδα μόνο μια μέρα του χρόνου, την Καθαρή Δευτέρα, ενώ το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό «λάγανον», μια πλακωτή ζύμη που παρασκευάζεται από αλεύρι και νερό και σηματοδοτεί την έναρξη της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής.

Η λαγάνα αναφέρεται ως έδεσμα σε πολλά κείμενα της Αρχαιότητας. Ένα από αυτά είναι οι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, όπου αναφέρεται η φράση λαγάνα πέττεται δηλαδή λαγάνες γίνονται.

Αλλά και ο Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει ότι η λαγάνα είναι “Το γλύκισμα των φτωχών”.

Μια θεωρία θέλει η λαγάνα να παρομοιάζεται με τον άρτο που κατανάλωσαν οι Ισραηλίτες κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο, από τότε και μέχρι τη στιγμή που ο Χριστός ευλόγησε τον ένζυμο άρτο. Τα αρτοποιεία μένουν ανοικτά τη συγκεκριμένη μέρα, αντίθετα με τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα, αποκλειστικά για την παρασκευή και διάθεση λαγάνας.

WWW.VELOSNEWS.COM

Από που προέρχεται η λέξη καρνάβαλοι

Το όνομα των μεταμφιεσμένων διαφέρει από τόπο σε τόπο

Η πρώτη εβδομάδα της αποκριάς λέγεται προφωνή ή προφωνέσιμη, επειδή, σε παλιότερα χρόνια κάποιος από ένα μέρος ψηλό προφωνούσε, δηλαδή διαλαλούσε ότι αρχίζει η περίοδος της Αποκριάς. Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται κρεατινή ή ολόκριγια, επειδή κατά τη διάρκειά της δε νηστεύουμε. Τέλος, η τρίτη εβδομάδα λέγεται τυρινή, επειδή κατά τη διάρκειά της, το κύριο καρύκευμα των φαγητών είναι το τυρί.

Η αρχή του Τριωδίου, ήτοι και της αποκριάς, γίνεται κυρίως αισθητή την Πέμπτη της Κρεατινής, τη λεγόμενη Τσικνοπέμπτη. Είναι η ημέρα που καθένας «θα τσικνώσει τη γωνιά του», όπως λένε, δηλαδή κάτι θα ψήσει και η τσίκνα από το ψημένο κρέας, χοιρινό ή άλλο θα μοσχοβολήσει τον αέρα όπως αναφέρει το dogma.gr.

Οι μεταμφιέσεις, τις οποίες γνωρίσαμε ήδη κατά τις γιορτές του Δωδεκαήμερου (Χριστούγεννα) σε ορισμένα μόνο μέρη της Β. Ελλάδας και του Πόντου – και εκεί σαν έθιμο που σβήνει- τις Αποκριές συναντώνται σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ώστε να φαίνονται ως το κύριο γνώρισμά τους. Το όνομα των μεταμφιεσμένων διαφέρει από τόπο σε τόπο: κουδουνάτοι, καμουζέλες, μούσκαροι – αλλά το κοινότερο είναι μασκαράδες και καρνάβαλοι που προέρχεται από τις ιταλικές λέξεις maschera και carnevale. Κατά τον E. Fehrle, η λέξη προέρχεται από την απαγόρευση της κρεοφαγίας, carne levare = κρέας έχε γεια και σημαίνει τη διακοπή της κρεατοφαγίας.

Οι γιορτές και οι μεταμφιέσεις θυμίζουν τη διονυσιακή λατρεία, αλλά στην πραγματικότητα όλα είναι αρχαιότερα από τον Διόνυσο! Είναι πράξεις της θρησκείας των πρωτόγονων γεωργών, οι οποίοι ζητούσαν με τρόπους μαγείας να επενεργήσουν στη βλάστηση των αγρών, να ενισχύσουν τη δύναμη που γονιμοποιεί τη γη, προτού ακόμη η δύναμη αυτή εξατομικευθεί στη φαντασία τους και γίνει θεός Φαλλήν ή Διόνυσος ή κάποιος άλλος θεός της βλάστησης.

Όπως προαναφέρεται, ο Ελληνικός λαός αποκρεύει, δηλαδή παύει να τρώει κρέας μετά το φαγητό της Κυριακής της δεύτερης εβδομάδας, της λεγόμενης Κρεατινής. Αλλά η καθαυτό Αποκριά με τα πολλά της έθιμα είναι η τελευταία Κυριακή της Τυροφάγου. Όταν φτάσει η Κυριακή αυτή, εκτείνονται στο έπακρο η ευθυμία, οι μεταμφιέσεις και οι χοροί. Η ημέρα όλη περνά με την κίνηση των μασκαράδων, με τις επισκέψεις και το φαγοπότι. Το γενικό θόρυβο επιτείνουν οι εκπυρσοκροτήσεις των κροτίδων και ρουκετών, που σε πολλά μέρη, ιδιαίτερα της Β. Ελλάδας από παλιά συνήθιζαν να πετούν στον αέρα.

Όταν πάλι αρχίζει να νυχτώνει, τότε ανάβονται στις πλατείες των χωριών ή τους δρόμους των πόλεων φωτιές (φανοί, κλαδαριές, μπουμπούνες, καψαλιές), γύρω από τις οποίες οι άνθρωποι τραγουδούν και χορεύουν. Τη δύναμη και την ιερότητα που ο λαός αποδίδει στις ανοιξιάτικες φωτιές μάς δείχνει και το όνομα που αυτές έχουν σε μερικούς τόπους. Έτσι, στο Ζαγόρι της Ηπείρου η μεγάλη φωτιά, που ανάβεται μετά το δείπνο της Κυριακής της Τυροφάγου, ονομάζεται Καλολόγος.

Η Καθαρή Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της Μεγάλης Σαρακοστής, γι’ αυτό λέγεται και πρωτονήστιμη Δευτέρα και Αρχιδευτέρα. Λέγεται Καθαρή, επειδή από το πρωί της ημέρας αυτής κάθε νοικοκυρά ασχολείται με το να καθαρίσει τα μαγειρικά της σκεύη από τα λίπη. Κανένας κανόνας δεν απαγορεύει το κρασί. Αυτό λοιπόν με λίγες ελιές, ταραμά και φρέσκα κρεμμυδάκια και με το απόθεμα της ευτυχίας που διατηρείται από την προηγούμενη μέρα, αρκεί ώστε και η μέρα αυτή να μην υστερεί σε κέφι από τις ημέρες της Αποκριάς, με τη διαφορά ότι αλλάζει η σκηνή και όλοι, οι μεγάλοι με τα νηστίσιμα φαγητά που έχουν ετοιμάσει, οι μικροί με τους χαρταετούς πηγαίνουν στην εξοχή για να κάνουν τα κούλουμα

ΠΗΓΗ: NEWS.GR

WWW.VELOSNEWS.COM

ΘΡΑΚΙΩΤΙΚΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ Ν.ΕΛΛΑΔΑΣ

Το απόγευμα της Τετάρτης 6 Μαρτίου 2019 η Πανθρακική Ομοσπονδία Ν. Ελλάδας παρουσία πλήθους κόσμου έκοψε την καθιερωμένη πίτα της στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΠΑ.Ο.Ν.Ε.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν βουλευτές της Θράκης, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, ομοσπονδιών και πολιτιστικών συλλόγων.

Το καλωσόρισμα έγινε από τον Γ. Γραμματέα κ. Χαράλαμπο Γιαννακίδη και στη συνέχεια τον λόγο πήρε η Πρόεδρος κα. Χριστίνα Αθανασιάδου όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη συνεργασία όλων των πολιτιστικών φορέων και τόνισε την ανάγκη να υπάρχει ενότητα και ομοψυχία, αναφέρθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η  Ομοσπονδία και ότι η ΠΑ.Ο.Ν.Ε εργάζεται συστηματικά ώστε να φέρει στους κόλπους της όλους τους Θρακιώτικους Συλλόγους της  Αθήνα και της Νότιας Ελλάδας.

Ακολούθησε η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας με δύο τυχερούς να κερδίζουν από ένα βιβλίο του Εβρίτη συγγραφέα Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη.

Η εκδήλωση κορυφώθηκε με ζωντανή Θρακιώτικη μουσική, από τους εκλεκτούς μουσικούς Ελένη  Ζησοπούλου στο τραγούδι, Θοδωρή Ιτούδη στη γκάιντα,  Φωκίωνα Αποστολόπουλο στο νταούλι και με τη συμμετοχή των χορευτικών ομάδων της ΠΑ.Ο.Ν.Ε., της χορευτικής ομάδας του Συλλόγου Θρακιωτών και φίλων Θράκης (Χρυσάφη Συκάκη) και όλων των παραβρισκόμενων.

Κλείνοντας το Δ.Σ. της ΠΑ.Ο.Ν.Ε. ευχαρίστησε τον ζωγράφο - αγιογράφο, πανεπιστημιακό καθηγητή και πρώην πρόεδρο του Θρακικού Κέντρου Εταιρείας Θρακικών Μελετών κ. Ιωάννη Μητράκα, για την δωρεά του στην ΠΑ.Ο.Ν.Ε. ενός  ιδιόχειρου πίνακα ζωγραφικής και ενός βιβλίου του με τίτλο «το ζωγραφικό σύμπαν του Μητράκα». Ευχαρίστησε επίσης και τον κ. Κωνσταντίνο Τριανταφυλλάκη για τη δωρεά στην ΠΑΟΝΕ δύο βιβλίων από το τελευταίο συγγραφικό του έργο με τίτλο «Μικρές περιπλανήσεις στις ρωγμές του χρόνου».

Δείτε το video :

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ευχές και υποσχέσεις για περισσότερες δράσεις και περισσότερα θρακιώτικα ανταμώματα.  

WWW.VELOSNEWS.COM