ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ


powered by Agones.gr - Stoixima

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Μπορεί η μουσική να κάνει την γεύση του κρασιού καλύτερη;


Μια μελέτη έδειξε ότι ο άνθρωπος μπορεί να απολαύσει το κρασί έως και 15% περισσότερο, αν ταυτόχρονα πίνει και ακούει το σωστό είδος της μουσικής...

H μελέτη, από μια ομάδα με επικεφαλής τον Charles Spence, καθηγητή πειραματικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αντιστοίχισε γεύσεις όπως η γλυκιά και η ξινή με ακουστικές παραμέτρους όπως ο τόνος και ο ρυθμός.

«Ο εγκέφαλος επηρεάζεται από το περιβάλλον»

Ανακάλυψαν, λοιπόν, ότι ο εγκέφαλος, και επομένως η γεύση, επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες όταν τρώμε και πίνουμε. Αν το περιβάλλον είναι ευχάριστο, τότε είναι και η γεύση. Έτσι, εάν θέλετε να κάνετε το κρασί σας να έχει καλύτερη γεύση, ή να ενισχύσετε ορισμένα χαρακτηριστικά της γεύσης του, επιλέξτε την μουσική υπόκρουση με σύνεση.
Η γενική διαπίστωση ήταν ότι οι άνθρωποι θέλουν να ταιριάζουν τις εξωτερικές αισθήσεις με την γεύση. Έτσι, όσοι συμμετείχαν στη μελέτη, συνδύασαν τα βαριά κόκκινα κρασιά, όπως το Malbec, με το εκκλησιαστικό όργανο και τα λευκά κρασιά, όπως το Sauvignon Blanc, με την άρπα.

Ο ήχος μπορεί επίσης να αλλάξει εντελώς τη γεύση και την υφή του κρασιού. Για παράδειγμα, αν ακούτε δυνατή και βαριά μουσική, αυτό θα κάνει η γεύση του κρασιού πιο δυνατή και βαριά, ή αν ακούτε μελωδική και απαλή μουσική, η γεύση του κρασιού θα είναι αντίστοιχη.
Η μελέτη συνδυάζει κυρίως την γενική αίσθηση της γεύσης με τα μουσικά χαρακτηριστικά, αλλά τα σύνθετα κρασιά έχουν μια συμφωνία γεύσεων που όταν συνδυαστεί με σύνθετη μουσική, ενισχύονται διαφορετικές γευστικές αισθήσεις και υφές καθ 'όλη τη διάρκεια του τραγουδιού.

Τα αποτελέσματα :

Τα γλυκά κρασιά, όπως το Late Harvest Riesling, ταιριάζουν με μουσική με ήρεμο ρυθμό, αργό τέμπο και υψηλό αλλά απαλό τόνο. Η μουσική πιάνου είναι η καλύτερη.

Τα ξινά κρασιά, όπως τα ιταλικά κόκκινα σαν το Barbera, συνδυάζονται με μουσική που έχει συγκεκομένο ρυθμό, γρήγορο τέμπο και υψηλό τόνο. Τα πνευστά όργανα είναι καλά.

Το Fino Sherry και άλλα αλμυρά κρασιά είναι επίσης καλά με πνευστά όργανα, αλλά προτιμήστε τα πιο «στακάτα».

Η μελέτη συνδύασε επίσης συγκεκριμένες γεύσεις με τη μουσική.

Τα κρασιά με φρουτώδη αρώματα όπως το Beaujolais, ταιριάζουν με υψηλούς τόνους, ενώ τα κρασιά με γεύση καπνιστή (Margaux), μαύρης σοκολάτας (Nero d'Avola) ή κέδρου (Μπορντό) ταιριάζουν με χαμηλούς τόνους.

Τα κρασιά με υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες συνδυάζονται με ροκ ηλεκτρική κιθάρα και «τολμηρές χορδές» και τα μεστά κρασιά με συμφωνική ορχήστρα.

Στα πλαίσια του γενικότερου συνδυασμού γεύσης και ήχου, η ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης βρίσκεται στη διαδικασία της αντιστοίχισης συγκεκριμένων γεύσεων με ήχους με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες.

Τα κρασιά με έντονο άρωμα πορτοκαλιού, όπως το Sauternes, αντιστοιχούν σε μουσική που έχει μια απαλή και ευκρινή χροιά, στακάτη και δυναμική άρθρωση, έναν συγκεκομένο ρυθμό και ένα ζωντανό και γρήγορο ρυθμό.

Τα κρασιά με γεύση βανίλιας, όπως το αμερικάνικο Chardonnay, ταιριάζουν με απαλή χροιά, λεγκάτο, επίπεδο ρυθμό και αργό τέμπο.


ΠΗΓΗ: TROMAKTIKO

 

Θράκη, ζεόλιθος και τοπικισμός (Ν. Λυγερός)


Με τον ελληνικό ζεόλιθο αποκαλύπτονται όλο και περισσότερα θέματα που ανήκουν στο παράλογο. Πριν χρόνια παλεύαμε για να γίνει για πρώτη φορά εξόρυξη στην Ελλάδα, και ειδικά στη Θράκη, για ν’ αναπτυχθεί η περιοχή μ’ ένα στοιχείο που έχει εθνική εμβέλεια.

Για χρόνια η ελληνική γραφειοκρατία καθυστέρησε αυτήν την εξέλιξη με αποτέλεσμα να μην πιστεύουν πια οι κάτοικοι της περιοχής ότι κάποτε θα γίνει κάτι.

Τελικά ζήσαμε μια αλλαγή φάσης με άλλες περιοχές, διαφορετικές από την αρχική, αλλά πάντα κοντά στα Πετρωτά. Αυτές οι νέες άδειες έρευνας λειτούργησαν καταλυτικά και ενισχύθηκαν από τον γενικό αγώνα της ανάδειξης του ελληνικού ζεόλιθου.

Ήταν ήδη μια διορθωτική κίνηση όλων των προβλημάτων που ξεπεράστηκαν για την απορρόφηση της καθυστέρησης σε σχέση με τα άλλα κράτη των Βαλκανίων, που είχαν ήδη αρχίσει την εξόρυξη του δικού τους ζεόλιθου.

Έτσι όλη η Θράκη κατάλαβε ότι το όραμα της άρχισε να υλοποιείται και δεν ήταν πια μια ψευδαίσθηση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τα πάθη του τοπικισμού που δεν μπορεί να συντονιστεί με την εξωστρέφεια του Ελληνισμού. 
Βλέπουμε τώρα και πάλι διάφορες παρεμβάσεις από ιδιώτες και φορείς, οι οποίοι για το δικό τους όφελος προσπαθούν να εμποδίσουν την όλη προσπάθεια, διότι αδιαφορούν για την ανάπτυξη της Θράκης, της Μακεδονίας και όλης της Ελλάδας.

Τα επιχειρήματα που παρουσιάζουν όχι μόνο είναι χαρακτηριστικά του τοπικισμού, αλλά ταυτόχρονα και της ανευθυνότητας. Επί της ουσίας δεν πειράζει και δεν αλλάζει απολύτως τίποτα στην όλη υπόθεση, απλώς είναι κρίμα να υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις στη Θράκη μας.
Διότι μόνο αυτές δεν είχαμε ανάγκη μετά από τα τόσα προβλήματα που ξεπεράσαμε για να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο.
Δεν ήταν γραμμένο να φανεί ότι και οι ντόπιοι θα ενισχύσουν την όλη προσπάθεια. Όμως το πνεύμα παραμένει και η ανάπτυξη της Θράκης θα αρχίσει και χωρίς μερικούς από αυτούς. 

Ο Ελληνισμός θα τα καταφέρει χωρίς αυτά τα στοιχεία που ανήκουν στο παρελθόν και τον κομματισμό που έχει ξεπεραστεί από τους αγώνες της δημοκρατίας.

Άλλωστε η αξία ενός αγώνα μεγαλώνει με τα εμπόδια που έχει ξεπεράσει. Έτσι ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου μεγάλωσε και πάλι.

ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ: ΠΕΤΡΟΣ ΝΤΑΛΙΑΝΗΣ