ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΩΝ


powered by Agones.gr - Stoixima

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Dacia 1300, το ανεκτίμητο...


Η συμβολή του «1300» στον ευτυχισμένο γάμο της Dacia με το Group Renault-Nissan, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε οικονομικά μεγέθη, παρά μόνο σε συναισθηματικά (αξία ανεκτίμητη)...

Το «12» ήταν ένα μεσαίo στην εποχή του και μικρό για τις ημέρες μας οικογενειακό αυτοκίνητο, που ως αντικαταστάτης του «10» σταδιοδρόμησε στη γκάμα της Renault από τον Οκτώβριο του 1969 μέχρι τον Ιανουάριο του 1980, που έδωσε τη θέση του στο «18». Λόγω της έξυπνης σχεδίασής του, παρείχε άπλετο χώρο για τέσσερις ενήλικες και τις αποσκευές τους. Σε συνδυασμό με τους αξιόπιστους οικονομικούς κινητήρες του γαλλικού εργοστασίου σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με τη συνολική παραγωγή του να φτάνει τις 2,5 εκατομμύρια μονάδες. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας και εκτός Γαλλίας, στην νοτιοανατολική Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική. Στην Τουρκία έκανε πολύχρονη καριέρα, με τη φροντίδα της Renault-Oyak και με το ίδιο όνομα από το 1971 έως το 1980. Στη συνέχεια μακροημέρευσε μέχρι το 2000 ως «12 Toros», με τη συνδρομή και μιας αισθητικής αναβάθμισης. Στη Βραζιλία παρήχθη από την τοπική Ford ως «Corcel» αρχικά και ύστερα ως «Del Rey», καθώς η πρώτη είχε αποκτήσει τα περιουσιακά στοιχεία της Willys Brasil, στην οποία η Renault κατείχε ως τότε το μεγαλύτερο ποσοστό. Να σημειωθεί ότι το «Corcel» παρουσιάστηκε στη χώρα το 1968, πριν ακόμη το «12» κυκλοφορήσει στη Γαλλία. Το μοντέλο ήταν δημοφιλές και στη γειτονική Αργεντινή, όπου παραγόταν για περισσότερα από 20 χρόνια και σε έκδοση Break, στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Renault Argentina στο Santa Isabel στην επαρχία της Κόρδοβα. Η συνολική παραγωγή της Αργεντινής έφτασε τα 450.000 οχήματα, ενώ για μια επταετία μια μονάδα συναρμολόγησης λειτούργησε και στην Κολομβία με την ευθύνη της Renault SOFASA, ολοκληρώνοντας αμαξώματα που εισάγονταν ημιτελή από την Αργεντινή και τη Γαλλία. Όμως το πιο επιτυχημένο «δωδεκάρι», σχεδόν όσο και το «μητρικό», ήταν εκείνο που έφτιαχναν στη Ρουμανία.
Η Dacia ιδρύθηκε το 1966 στο Mioveni, μια πόλη που απέχει 15 χλμ. από το Pitesti. To εγχείρημα της λειτουργίας ενός εργοστασίου παραγωγής αυτοκινήτων στη Ρουμανία, εντασσόταν στη γενικότερη προσπάθεια εκβιομηχάνισης της χώρας, που βρισκόταν σε εξέλιξη στα μέσα της δεκαετίας του '60. Οι εμπνευστές του προγράμματος αποφάσισαν να μην κατασκευάσουν ένα εξαρχής δικό τους μοντέλο και αντί γι αυτό να ζητήσουν την άδεια παραγωγής ενός από τα γνωστά ευρωπαϊκά των 1.100 έως 1.300 κ.εκ. Αρκετά εργοστάσια εκδήλωσαν ενδιαφέρον, υποβάλλοντας προτάσεις. Όμως, η επίσκεψη του Προέδρου της Γαλλίας de Gaulle στο Βουκουρέστι το 1966 και η συνάντησή του με τον Ceausescu, αποδείχτηκε καθοριστική: H Renault ήταν η τελική επιλογή. Στόχος των Ρουμάνων ήταν το «12», όμως η καθυστέρηση της έναρξης παραγωγής του μοντέλου στη Γαλλία, άλλαξε προσωρινά το πρόγραμμά τους, με αποτέλεσμα το πρώτο μοντέλο της νέας εταιρείας να είναι το «1100» (ή αλλιώς το ρουμανικό Renault «8»).
Στις 23 Αυγούστου 1969 το πρώτο «12» που συναρμολογήθηκε στη Βαλκανική χερσόνησο βγήκε από τη γραμμή παραγωγής της Dacia ως «1210», έχοντας κάτω από το εμπρός καπώ του ένα τετρακύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 1.185 κ.εκ. και ισχύος 48 ίππων. Ελαφρύ (κάτω από 900 κιλά) και με τη λογική του όλα «μπροστά» (κινητήρας, μετάδοση κίνησης) ήταν σαφώς πιο σύγχρονο σε σύγκριση με πολλά από τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν τότε στον ανατολικό τομέα (Trabant, Skoda, Moskwich), αλλά και ανταγωνιστικό των επίσης πιο σύγχρονων σε πολλούς τομείς Lada και Wartburg. Mε πλεονέκτημα τη χαμηλή τιμή αγοράς και τη φθηνή συντήρησή του κατάφερε να κάνει μια σταδιοδρομία που ακούμπησε τα 35 χρόνια, παρά ένα μήνα, παίρνοντας οριστική σύνταξη στις 21 Ιουλίου 2004 και δίνοντας τη θέση του στο Logan. Η συνολική παραγωγή του σε δίθυρες και τετράθυρες εκδόσεις sedan, όσο και σε estate, έφτασε τις 1.959.730 μονάδες, στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν και οι 318.969 της έκδοσης pick-up «1302» (από το 1975 ως τον Δεκέμβριο του 2006). Στη διάρκεια της ζωής του γνώρισε έξι αναβαθμίσεις, ενώ στα πρώτα χρόνια του σημαντική ήταν η βοήθεια του μητρικού εργοστασίου, που τροφοδοτούσε το Mioveni με μηχανικά μέρη και εξαρτήματα κατασκευασμένα στη Γαλλία (τα οποία αποδείχτηκαν ανώτερα ποιοτικά από εκείνα που παρήχθησαν μετέπειτα στη Ρουμανία). Ως «1300/1310» εμφανίστηκε για πρώτη φορά με τον κινητήρα των 1289 κ.κ., απόδοσης 54 ίππων. Ως το τέλος της μακράς καριέρας του δέχτηκε και μηχανικά σύνολα των 1.4 και 1.6 λίτρων, με ισχύ 62 και 72 ίππων αντίστοιχα. Το μοντέλο πήγε καλά και στην Ελλάδα, τη δεκαετία του '70, ενώ έκανε σημαντική καριέρα στη χώρα μας και ως ταξί.
Οι τρεις και πλέον δεκαετίες σταδιοδρομίας του μοντέλου δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν αν η συνεργασία μεταξύ Dacia και Renault δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, ακόμα και στα ταραγμένα χρόνια που έζησε η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Βαλκανικής χερσονήσου. Με βάση αυτή την παρακαταθήκη οικοδομήθηκε η σχέση εμπιστοσύνης, που κατέληξε στην πλήρη ένταξη της ρουμανικής εταιρείας στο Group Renault-Nissan και στη σημερινή της εμπορική άνθηση. Η συμβολή του «1300» σε αυτόν τον ευτυχισμένο μέχρι τώρα γάμο, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε οικονομικά μεγέθη, παρά μόνον σε συναισθηματικά (αξία ανεκτίμητη)...




ΠΗΓΗ: 4ΤΡΟΧΟΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου